Iedereen heeft te maken met deadlines. Of je nu schrijver bent, beursgenoteerde onderneming, werknemer, huisvrouw, wie / wat niet eigenlijk. Het is zo’n begrip dat je vaak gebruikt, heel vaak mee te maken hebt, maar waarvan je eigenlijk nooit stilstaat bij de betekenis ervan.
Het niet halen van een deadline kan heel vervelend uitpakken, toelichting is overbodig. De term deadline zoals die voor het eerst werd gebruikt heeft een behoorlijk lugubere betekenis.
Eichmann in Jeruzalem – Hannah Arendt
De banaliteit van het kwaad
Een betere kop dan de ondertitel van Eichmann in Jeruzalem is nauwelijks denkbaar. Hannah Arendt woonde het megaproces bij en deed daarvan verslag voor The New Yorker. In 1963 is het in boekvorm verschenen, enigszins vertraagd door gezondheidsproblemen van de auteur en van haar man. Het verslag en het boek werd onderwerp van een hevige discussie. Niet vanwege het min of meer feitelijke relaas, maar vooral door de conclusies die Hannah Arendt trok. Deze waren voor velen confronterend, velen werd voor het eerst een spiegel voorgehouden.
Eichmann in Jeruzalem
Non-fictie
Olympus
2016 (oorspronkelijk 1963)
Hardcover
447
W.J.P. Scholtz
Terwijl de openbare aanklager Eichmann als het vleesgeworden kwaad afschildert, beschrijft Arendt hem als een doorsneemens, een kleine, maar ambitieuze bureaucraat die door een totalitaire staat werd verleid. Een verontrustende analyse van een van de grootste showprocessen van de twintigste eeuw.
Bevlogen – Jean Pierre Rawie
Ik weet niet zeker of het zwanen waren,
een najaarsnanacht dat hun vleugelslag
in duizendvoud over het huis heen lag,
om pas tegen het daglicht te bedaren.
Liefde is… – Levi Weemoedt
Ach! Hoeveel kopjes trok ik van dit zakje thee?
In hoeveel verzen heb ik jouw gezicht bezongen?
Ja, hoeveel maal verdween de zon in zee?
En hoeveel teer bleef achter in mijn longen?
F – Daniel Kehlmann
Leugens en verwarring
Zo af en toe loop je tegen een boek aan dat bedrieglijk gemakkelijk wegleest maar dat na voltooiing nog uren door je hoofd blijft spoken. Een goed voorbeeld daarvan is F van Daniel Kehlmann, die doorbrak met Het meten van de wereld. De auteur die afwisselend in Berlijn en Wenen woont heeft al een paar serieuze prijzen gewonnen, zoals De Candide-prijs en de Thomas Mann-prijs. Zijn boeken zijn al in bijna 50 landen in vertaling uitgebracht.
F
Roman
Querido
2013
Hardcover
317
Gerda Meijerink
Arthur Friedland heeft drie zonen. Martin, een katholieke priester die waarlijk niet gelooft; en de identieke tweeling Eric en Iwan. De een is een diep in de schulden zittende financieel adviseur, die lijdt aan visioenen, de ander een mislukt schilder die naam krijgt met het vervalsen van een uitgerangeerde meester. Er lijkt vooralsnog niets aan de hand, totdat de schimmige mannen plots voor een afgrond komen te staan. Een moment van onachtzaamheid, een misstapje, een onbeduidend toeval en wat zo gevreesd werd, wordt waar.
F is een virtuoze roman, vol verwisselingen en geheimzinnigheid, die draait en draait met de werkelijkheid en wat zich daarachter af kan spelen.
Raad – Annie M.G. Schmidt
Neem nooit een dichter, m’n dochter
zo een met een dichterskop,
zo eentje met lange haren,
zo een wordt er ook met de jaren
niet monogamer op…
Er is een grote norse neger – Lucebert
Er is een grote norse neger in mij neergedaald
die van binnen dingen doet die niemand ziet
ook ik niet want donker is het daar en zwart
Vraag het aan het stof – John Fante
Tussen dromen en daden…
De kop had net zo goed De appel valt niet ver van de boom of Zo vader, zo zoon kunnen zijn. In Wacht tot het voorjaar, Bandini van John Fante heeft vader de hoofdrol en is de bijrol weggelegd voor zijn zoon Arturo. In Vraag het aan het stof is Arturo zelf de belangrijkste persoon. Inmiddels is hij volwassen, min of meer, en heeft hij zich voorspelbaar ontwikkeld. Hij was een vaderskindje, vergoelijkte diens gedrag en laat zien dat hij als jonge volwassene geen haar beter is.
Vraag het aan het stof
Roman
Meulenhoff
2014 (origineel 1939)
Hardcover
206
Mea Flothuis
De jonge Arturo Bandini heeft het armoedige stadje in Colorado waar hij is opgegroeid, achter zich gelaten en is vol verwachting naar Los Angeles vertrokken. Een groot schrijver wil Arturo worden, maar dat valt niet mee. Dagen van schrijnende armoede worden afgewisseld met een euforische periode als hij een verhaal heeft verkocht. Tegelijkertijd koestert hij een onhandige, hopeloze liefde voor Camilla, serveerster in een bar waar hij wel eens komt en op wie hij indruk probeert te maken met zijn schrijverschap. Als dan eindelijk zijn eerste roman verschijnt is Camilla ineens verdwenen.
Soms, ’s avonds – C. Buddingh’
Soms, ’s avonds, staat mijn vader in de kamer.
Vreemd oud geworden, haast vel over been.
‘Slapen ze, Stientje en de jongens?’ ‘Ja, hoor.’
(Zij mogen hem niet zien.) Hij zucht tevree.
Moeder – Vasalis
Er was niets, dacht ik altijd, denk ik nog,
dat je niet kon. Heel mooie pakjes maken
ritselend met bruin papier –
de stroeve jampot opendoen, wonden verbinden
gireren, condoleancebrieven schrijven,
voorlezen, spreken in vijf talen, bijna
verdronken honden uit het water halen
levendig luisteren naar langdradige verhalen.
Maar bij het einde van het lied zei je:
ik kan het niet, liefje, ik kan het niet.
En je bedoelde doodgaan. Uren door het mulle zand
gestrompeld, houvast zoekend met je hand.
Ook dat heb je tenslotte gekund,
beminde. En aan het strand zal ik je later vinden.
Laat me je vinden. Je kan het toch?