Tijdens de eerste jaren van mijn (middelbare) schooltijd heb ik enkele “bekende” Nederlanders als docent gehad. Een gymleraar die op hoog niveau had gevoetbald, een andere die ik jaren later op de beeldbuis zag als assistent-bondscoach van de Nederlandse hockeydames en een, volkomen terecht, vrijwel onbekend gebleven schrijver.
De bekendste, die alle anderen in de schaduw stelde, was een schrijfster van kinderboeken die toen al wereldberoemd was in Nederland. En dat nu nog steeds is. Tonke Dragt.
Koud – Remco Campert
Winter nadert.
Ik voel het aan de lucht
en aan de woorden die ik schrijf.
Alles wordt klaarder: de straat
is tot aan zijn eind te zien. De woorden
hebben geen eind.
Graf te Blauwhuis – Gerard Reve
voor buurvrouw H. te G.
Hij rende weg, maar ontkwam niet,
en werd getroffen, en stierf, achttien jaar oud.
Een strijdbaar opschrift roept van alles,
maar uit een bruin geëmailleerd portret
kijkt een bedrukt en stil gezicht.
Een kind nog. Dag lieve jongen.
Niks aan – Eva Gerlach
Nu gaan we dus zoenen. Geen flauwekul, het was
afgesproken dat we dat nu zouden doen.
Jij kijkt toch ook wel eens naar soaps. Niks aan,
maar iemand moet beginnen anders staan we
hier straks te sterven van de ouderdom. Kom, eerst je hoofd
naar voren en ik dan het mijne.
Oorlog met de salamanders – Karel Ĉapek
Tijdloze en briljante satire
Iedereen kent het woord dat Karel Ĉapek als eerste op papier heeft gezet: robot. Hij heeft ooit gezegd dat zijn broer Josef het heeft verzonnen. De broers speelden een centrale rol in het intellectuele leven in het Tsjechië ten tijde van het interbellum. Karel overleed in september 1938 aan een longontsteking, doch zijn weerstand had kort daarvoor al een zware klap opgelopen toen duidelijk werd dat zijn vaderland in de steek werd gelaten in de strijd tegen nazi-Duitsland.
Zijn werk in de jaren dertig stond in het teken van protest tegen opkomend fascisme en nazisme, met satire als één van de stijlfiguren. Oorlog met de salamanders is daarvan een uitstekend voorbeeld. De salamanders zijn dieren die lijken op robots met als verschil dat zij in staat zijn zich te ontwikkelen.
Wereldbibliotheek
1936
Hardcover
286
Irma Pieper
Het beest is los! Het beest is los! – Hans Plomp
Ik heb het nog niet gezien,
doodsangst ritselt door het bos.
Het beest is los! Het beest is los!
Ons feilbare denken, deel 3 – Daniel Kahneman
Overmatig vertrouwen
Ons feilbare denken van Nobelprijswinnaar Daniel Kahneman wordt door kenners als een meesterwerk beschouwd. Het bestaat uit vijf delen, het derde deel gaat over Overmatig vertrouwen
Non-fictie
Business Contact
2011
Paperback
527
Peter van Huizen, Jonas de Vries
Dit alles – Jean Pierre Rawie
Ik was je kwijt voordat ik je bezat,
ik heb je al gemist voor ik je kende;
er is klaarblijkelijk nog meer ellende
dan ik voor mogelijk gehouden had.
Een samenzwering van idioten – John Kennedy Toole
Te eenvormige parade van idioten en kolder
Het overkomt ook schrijvers: postuum de erkenning krijgen die zij bij leven niet hebben gehad. Het overkwam John Kennedy Toole met Een samenzwering van idioten. Hij voltooide het boek in 1964, maar maakte in 1969 op 31-jarige leeftijd een einde aan een leven dat een aaneenschakeling was van literaire en persoonlijke afwijzingen.
In 1976 ging zijn moeder leuren met het manuscript en uiteindelijk werd het in 1980 gepubliceerd. Een jaar later werd de Pulitzer prize voor fictie postuum aan hem toegekend.
Roman
Lebowski
2011
Paperback
493
Paul Syrier
'Een samenzwering van idioten' speelt zich af in New Orleans en vertelt het verhaal van Ignatius J. Reilly - de onvergetelijke, zwaarlijvige, boerende, vanuit intellectueel opzich zijn omgeving constant terroriserende, en Don Quichot-achtige hoofdpersoon. Ignatius' onverdraaglijk arrogante karakter, gepaard aan het onvoorstelbare aura van lichaamsgeuren dat om hem heen hangt, heeft hem weinig geluk gebracht bij sollicitaties. Als hij dan eindelijk een vacature kan vervullen bij Levy Pants, organiseert hij een wilde staking en wordt ontslagen. Hij eindigt als hotdogverkoper.
Een of andere hoek – Ester Naomi Perquin
De wereld was één huis, wat straten en de buren. De dagen
gingen traag. Je telde af. Kruiste wensen in de folders aan
alsof je invloed had. Wie de koek krijgt, wie de gard.