De gezellen van Nez – Peter van Rillaer en Christophe Vermaelen


Tamelijk langdradig, teveel overbodige zijpaden

Het eerste boek van Peter van Rillaer, Ishtar Roodrug is behoorlijk goed ontvangen, over de eersteling van Christophe Vermaelen, Het hemelse rijk, een erotisch avonturenverhaal, waren de meningen wat minder positief. Beiden zijn nu een samenwerking aangegaan. De gezellen van Nez is het eerste deel van de reeks De erfgenaam van Herlewinne.

De voornaamste personen in De gezellen van Nez zijn Jente en Nuru. Jente heeft als jong meisje een oorlog overleefd. Net als andere overlevenden is zij als slaaf verhandeld aan de hoogste bieder, Ezzine. Hij heeft haar opgeleid tot een onoverwinnelijke vechtmachine en daarnaast deelt hij het bed met haar. De prijsgevechten die Jente moet leveren zijn vooral lucratief voor Ezzine. Maar, als hem de kans wordt geboden om een machtig en rijk man te worden, met Jente als inzet, maakt hij een keuze die hun band op het spel zet en die hen uit elkaar drijft..

Nuru is een ziener die lid is van De orde van de Berk. Hij wordt door zijn overste op pad gestuurd om de betekenis te achterhalen van een passage in een belangrijk boek. Tijdens zijn tocht stuit hij op Jente, die er slecht aan toe is. Hij neemt haar tijdelijk onder zijn hoede en weet daardoor mede te bereiken dat Jente weer op krachten komt en haar vaardigheden weer op peil weet te krijgen..
Op een zeker moment krijgt Jente de mogelijkheid om van haar slavenstatus af te komen. Zij moet daarvoor een verwende prinses begeleiden naar haar reisdoel.

De wegen van Jente en Nuru zijn na hun eerste ontmoeting aanvankelijk gescheiden. Beiden maken hevige gevechten mee, krijgen te maken met verraad, bedrog en hebben af en toe een seksueel tussendoortje.
Door een gelukkig toeval kruisen hun wegen zich weer en gaan zij, met nog wat andere metgezellen, samen verder op pad.

Het verhaal wordt verteld vanuit meerdere perspectieven. De stijl is tamelijk eenvoudig en rechttoe rechtaan. Het verhaal is niet erg strak gecomponeerd, er zijn vele zijwegen die worden bewandeld, te vaak wordt van de hoofdweg afgedwaald, waardoor de lezer de indruk krijgt dat het meer gaat om de zijpaden dan om het hoofddoel. Zo worden in het begin de lotgevallen van twee personen beschreven op zodanig uitgebreide wijze dat je verwacht dat zij een belangrijke rol zullen spelen. Na een flink aantal pagina’s over hun wederwaardigheden spelen zij in de rest van het boek echter geen enkele rol meer.

Het gevolg van deze vertelwijze is dat het op den duur niet altijd meevalt de aandacht erbij te houden. Dit effect wordt nog versterkt door de vele herhalingen, na meerdere gevechten is wel duidelijk dat Jente vrijwel onoverwinnelijk is. Deze gevechten lijken er soms bij de haren bijgesleept om het verhaal nog een zekere spanning en vaart te geven. Hetzelfde geldt voor de seksscènes die aan het verhaal weinig toevoegen en die het een extra lading moeten geven, maar die door de manier waarop ze worden beschreven ook nog eens nauwelijks interessant zijn.
Daar komt bij dat vrijwel iedere persoon er een dubbele agenda op nahoudt. Dit trucje is af en toe leuk, maar een truc die te vaak wordt herhaald wordt te voorspelbaar.

De gezellen van Nez bevat een aantal heel aardige verhalen, sommige scènes zijn goed beschreven en er komen een aantal interessante personages in voor. Met een strakkere compositie en wat minder ballast zou het behoorlijk overtuigend kunnen zijn, maar het blijft nu steken in de grauwe middelmaat en verdient daardoor net drie sterren, met de hakken over de sloot.

De gezellen van Nez Boek omslag De gezellen van Nez
De erfgenaam van Herlewinne
Peter van Rillaer, Christophe Vermaelen
Fantasy
De Vrije uitgevers
28 april 2015
Paperback
509

 

Koning Kindar van Nez heeft 'het volk', de Soroten, tot slaaf gemaakt. De vijftienjarige Jente wordt gekocht door Ezzine, die het gezag heeft over de wijk Tenebri. Ezzine is opgeleid binnen de orde van de Berk, maar hij is een afvallige, een Magica, die de orde de rug heeft toegekeerd. Ezzine is goed voor Jente en leidt haar op tot een bijna onverslaanbare prijsvechter die de Leeuwin van Sorot genoemd wordt. Maar als hij meer aanzien kan verwerven, toont hij zijn ware aard.
Een onheilspellende passage geschreven door Nestor de onfeilbare in het Boek der kronieken, is de reden dat de overste van de orde van de Berk Nuru achter Nestor aanstuurt. Nuru, een heler en ziener die de weg van de kennis volgt, moet de ware betekenis van de woorden achterhalen. Samen met zijn kraai Krachi gaat hij op weg naar Nez. Aan de rand van de stad leidt Krachi hem naar een begraafplaats waar hij een doodgewaande vrouw vindt met een getatoueerde leeuwin op haar rug. Hij laat haar verzorgen in een tempel en als zij er weer bovenop lijkt te komen, zet hij zijn zoektocht voort.
Merkonus, net als Nestor en Ezzine een Magica, zorgt ervoor dat Jente de dochter van Kindar op haar politieke missie naar Koes mag begeleiden. Dan kruisen Jente's pad en dat van Nuru elkaar weer.
De gezellen van Nez is het intrigerende eerste deel in de trilogie De erfgenaam van Herlewinne, geschreven door Peter van Rillaer en Christophe Vermaelen. Het verhaal is een zoektocht naar vrijheid en de waarheid, een fantasyverhaal zonder magie, maar vol mystiek en bijzondere krachten.

Share

Spannende zaken 29 mei 2015

De uitreiking van De gouden strop 2015 was voor het eerst niet vrij toegankelijk. In reactie hierop besloten Hebban en Boekhandel Paagman in Den Haag om zelf een avond te organiseren rondom dit thema in de nieuwe vestiging van van Paagman, met als speciale gasten de winnaar van 2015, Jo Claes en Sebastian Fitzek. De avond bestond uit vier onderdelen:

  • Paneldiscussie met Charles den Tex (winnaar 2002, 2006, 2008), Roel Janssen (winnaar 2007), Donald Nolet (winnaar 2014) en Jo Claes (winnaar 2015).
    De discussie werd vooral geleid door Charles den Tex en ging in op de gevolgen voor de auteurs en op de invloed op de verkoop ten gevolge van het winnen van de prijs. Het werd wel duidelijk dat het winnen van de prijs een enorme boost aan de verkopen gaf, maar vaak wel kort van duur bleek te zijn, en vooral beperkt bleef tot het winnende boek.
    Andere onderwerpen betroffen vooral het schijfproces, de ontwikkeling van de auteurs. Zeer interessant, in vrij korte tijd kwam je behoorlijk wat achtergrondinformatie over gelauwerde auteurs. Charles den Tex bleek een heel geanimeerde en humoristische gespreksleider.
  • Interview door Peter Kuijt met drie mensen uit het veld, tevens auteurs. de oud politieman Joop van Riessen, de vroegere rechercheur Eva Burgers, en forensisch expert Carina van Leeuwen.
    Het publiek kreeg een inkijkje in het werk achter de schermen, uiteraard zonder details maar ook zonder dat interessant genoeg. Ook boeiend was het antwoord op de vraag wat hen tot het schrijven van boeken heeft aangezet.
  • Interview door Roel Janssen met speciale gast Sebastian Fitzek, vooral naar .aanleiding van diens nieuwste boek Passagier 23. De man praat zoals hij schrijft: vlot en levendig. Het boek is geschreven naar aanleiding van een berichtje dat jaarlijks meer dan 20 personen spoorloos verdwijnen van cruiseschepen, even schrikken als je dat hoort. Ook werd dieper ingegaan op thematiek van zijn vorige boeken, zoals kindermisbruik, de relatie tot zijn moeder, en wat psychologische achtergrond.
  • Interview door Peter Kuijt met Tomas Ross en Corine Hartman en de presentatie van het resultaat van hun eerste samenwerking, Doodskopvlinder.
    De thematiek van het boek kwam aan bod en werd nader toegelicht. Ook werd dieper ingegaan op het schrijfproces en dan vooral de samenwerking: de aarzelende start met soms iets teveel wederzijds respect, die al snel omsloeg in een creatief proces van per mail elkaars teksten beoordelen en verbeteren, waarbij de wederzijdse kritiek op respectvolle wijze werd gegeven en een stimulerende samenwerking op gang kwam.
    Nadeeltje was de af en toe slechtere verstaanbaarheid.

Al met al een zeer geslaagde avond met boeiende gasten op een mooie locatie. Wat mij betreft komt er een vervolg en is dit de start van een mooie traditie.

 

Share

De nieuwe mens – Auke van der Woud


Prachtige schets van cultuurverandering in Nederland

Het kan niemand ontgaan dat vooral de jongere mensen vrijwel permanent, soms op het obsessieve af, met smartphones in de weer zijn. Ondanks dat het haast niet meer uit het dagelijks leven is weg te denken bestaat het fenomeen smartphone pas sinds 2007. De vraag kan gesteld worden of dergelijke snelle veranderingen in het doen en laten van de mens iets is van de laatste decennia of dat dat verschijnsel al langer bestaat.

Lees verder

De nieuwe mens Boek omslag De nieuwe mens
Auke van der Woud
Non-fictie
Prometheus
24 april 2015
Paperback
336

 

In de late negentiende eeuw steeg de materiële welvaart spectaculair, en de mensen gingen anders kijken, ervaren en denken. Zo ontstond de nieuwe cultuur die tot op de dag van vandaag als de moderne wordt gezien. In de oude beschaving stond het streven naar 'het hogere' voorop, de hoogste waarden waren immaterieel, 'geestelijk'. De nieuwe cultuur kwam met andere, heel aardse waarden en normen. Die werden massaal omarmd, het eerst en vooral in de grote steden. Daar waren de spraakmakende winkels, de verbluffende horecaconcepten, de eerste bioscopen, daar waren alle nouveautés te zien. In deze nieuwe cultuur werd het concrete, het materiële, belangrijker dan het ideële. Het hebben van spullen en een goede gezondheid werden de bronnen van geluk. Auke van der Woud beschrijft de culturele revolutie zoals die plaatsvond in de etalages, in de cafés, de theaters en de bioscopen, de musea en bij de monumenten, de badplaatsen, de nieuwe modieuze bloemen en planten, in de scholenbouw en de nieuwe stadswijken. Dit machtige panorama toont de bakermat van de nieuwe mens.

Auke van der Woud was hoogleraar architectuur- en stedenbouwgeschiedenis. Een nieuwe wereld. Het ontstaan van het moderne Nederland (2006, tiende druk 2013) won de Libris Geschiedenisprijs 2007. Een koninkrijk vol sloppen. Achterbuurten en vuil in de negentiende eeuw (2010) stond op de shortlist van de Libris Geschiedenisprijs 2011.

Share

Fin de siècle – Selden Edwards


Fascinerend spel met de tijd

Wheeler Burden is student aan een prestigieuze universiteit. Hij woont met zijn moeder, een overtuigd pacifist, in San Francisco. De familie van zijn vader is tamelijk welvarend. Wheeler is uitblinker op het sportveld, hij is excentriek, en hij wordt de lievelingsstudent van Haze, een gerenommeerde docent uit Europa.

Lees verder

Fin de siècle Boek omslag Fin de siècle
Selden Edwards
Roman
Signatuur
2008
Hardcover
445
A. Krabbendam

Een wervelend verhaal over Wheeler Burden, de laatste erfgenaam van een beroemde bankiersfamilie uit Boston: rockidool, filosoof, honkbalheld, vrouwenliefhebber, halfjood en zoon van een legende. Een fantastische reis naar Wenen aan het einde van de negentiende eeuw, waar hij zo plotseling terechtkwam ...

Fin de siècle is het buitengewone verhaal over Wheeler Burden, de laatste erfgenaam van de beroemde bankiersfamilie Burden uit Boston, die door een tijdverschuiving terechtkomt in Wenen, eind negentiende eeuw. In de twintigste eeuw onderwezen door zijn erudiete docent Estherhazy - Haze - met een grote fascinatie voor het Fin de siècle, ondervindt Wheeler nu aan den lijve de politieke omwenteling en de culturele bloei van Wenen. Hij ontmoet niet alleen belangrijke personen uit de wereldgeschiedenis, onder wie Freud, Mahler en Hitler, maar ook mensen uit zijn eigen leven, zoals Haze, en zelfs zijn vader, de oorlogsheld die hij nooit heeft gekend. Stuk voor stuk maken ze deel uit van een geschiedenis die alles te maken lijkt te hebben met het mysterieuze boek dat Haze in de twintigste eeuw heeft geschreven: Fin de siècle. Maar kun je met de kennis van het heden het verleden nog veranderen?

Share

De roof – Daniel Silva


Helaas niet zo’n fenomenale thriller

De uitgever heeft geen gelegenheid onbenut gelaten om De roof door Daniel Silva in de markt te zetten als een fenomenale thriller. Dat zorgt ervoor dat de verwachtingen behoorlijk werden opgeklopt. De vraag is of dat terecht is. Het aloude spreekwoord goede wijn behoeft geen krans betekent immers dat als de inhoud goed genoeg is het niet nodig is om dat zo ostentatief te benadrukken.

De roof is inmiddels de veertiende thriller met Gabriel Allon in de hoofdrol. Hij verdeelt zijn tijd tussen twee bezigheden: topspion en restaurateur van schilderijen, een opmerkelijke combinatie.
Als hij bezig is met een grote restauratieklus in Venetië wordt hij benaderd door een Italiaanse generaal die hem mededeelt dat er een moord is gepleegd op een Engelse kunsthandelaar, nabij het Comomeer. De generaal weet te vertellen dat een vriend van Allon, Julien Isherwood, als laatste in het huis van het slachtoffer is geweest maar dat deze niet de vermoedelijke dader is. De generaal gebruikt deze kennis als chantagemiddel. In ruil voor de inspanningen van Allon om een gestolen schilderij terug te vinden en dat bij de generaal te bezorgen zal hij geen geruchten de wereld in helpen die de reputatie van Isherwood te gronde kunnen richten.

Allon hapt toe. Het onderzoek is de eerste schakel in een keten van gebeurtenissen die hem door heel Europa laat reizen en die uiteindelijk eindigt in de mogelijkheid om de Syrische president enkele miljarden bloedgeld te ontfutselen.
Allon doet dat niet alleen. Hij schakelt de complete top in van de Israëlische spionagedienst, maakt gebruik van de diensten van een gewetenloze huurmoordenaar die vooral in opdracht werkt van de maffia, weet de naaste medewerkster van een Syrische topfunctionaris voor zijn karretje te spannen en hij steelt en vervalst en passant nog een van Gogh om zijn doel te kunnen bereiken.
Je moet er wat voor over hebben om de reputatie van een vriend te redden.

Gabriel Allon wordt door de auteur neergezet als een tamelijk gewetenloze, amorele controlfreak. Daniel Silva weet echter geen maat te houden. Hoe valt het te verdedigen dat de hoofdpersoon de hulp inroept van een huurmoordenaar met enorm veel bloed aan zijn handen om de reputatie van een vriend te redden? Hoe kan Allon zonder met de ogen te knipperen het leven van meerdere mensen vernietigen maar aan het slot zijn grootste succes uit zijn carrière inwisselen voor het leven van een min of meer toevallige medewerkster? Hoe kun je door het hele verhaal heen benadrukken dat Gabriel Allon altijd en overal alles onder controle heeft terwijl deze zich zo laat meeslepen in een onvoorziene reeks van gebeurtenissen?

Het eerste deel van het De roof is tamelijk eentonig. Het is een lange aaneenschakeling van sterke en stoere mannen die alleen met elkaar kunnen communiceren in de vorm van verbale krachtpatserij. Als dit gebeurt met een zekere ironie, zoals bij James Bond waarmee Gabriel Allon wordt vergeleken, is dat nog wel te verteren, doch zonder die ironie wordt het af en toe haast karikaturaal en op den duur vervelend.
Het middendeel van het boek is uitstekend: de vaart komt erin en dan laat Daniel Silva zien dat hij in staat is om een, weliswaar tamelijk onwaarschijnlijk, maar wel enorm spannend plot te bouwen. Het slot daarentegen valt dan weer wat tegen en heeft iets teveel het karakter van rozengeur en maneschijn.

De roof is ondanks de onwaarschijnlijke verhaallijn en de eendimensionale personages een heel aardige thriller, bij tijden best spannend, maar komt niet in de buurt van het predikaat fenomenaal.

De roof Boek omslag De roof
Gabriel Allon
Daniel Silva
Thriller
HarperCollins
12 mei 2015
Paperback
448
Angela Knotter

 

Gabriel Allon is in Venetië bezig met het restaureren van een oud kunstwerk, als hij een urgente oproep van de Italiaanse politie krijgt. Julien Isherwood, een excentrieke Londense kunsthandelaar en een vriend van Gabriel, dacht bij een bezoek aan het Comomeer een potentiële cliënt te treffen. In plaats daarvan vond hij een op gruwelijke wijze vermoorde man, en wordt hij nu gezien als hoofdverdachte. Om zijn vriend te redden moet Gabriel de werkelijke daders vinden - en een wereldberoemd schilderij opsporen dat met de daders is verdwenen...

Share

Migrant in het vaderland – Ineke van Geest


Het onrustige leven van een ontwortelde vrouw

Ineke van Geest is een jongedame die in 1936 is geboren in Nederlands-Indië, het land dat zij haar moederland noemt. In dat land voelde zij zich geborgen en veilig, op haar gemak in een land met veel ruimte, overweldigende groene vegetatie en wilde dieren.

Aan dat geborgen gevoel kwam al op jonge leeftijd een eind toen zij, samen met haar ouders, werd opgepakt en de laatste jaren van de oorlog moest doorbrengen in een jappenkamp. Van die periode herinnert zij zich vooral de angst en het geschreeuw van de overheersers, een periode die zij niemandsland noemt.

Het gezin overleefde het kamp en werd naar Nederland gerepatrieerd. Nederland noemt zij haar vaderland, het land van de ratio, studie, werken en carrière. Het land ook waar de gordijnen dicht zijn, de blik op de wereld beperkt en soms bekrompen is, en een gesloten karakter heeft wegens de rituelen en verborgen codes die voor een buitenstaander, iemand die niet in Nederland is geboren, moeilijk zijn te doorgronden.
Hoewel zij aan alle uiterlijke voorwaarden voldeed (en deels nog steeds voldoet), blank, blond en de taal goed beheersend, bleef Nederland een spookland waar zij zich nooit echt op haar gemak heeft gevoeld.

Zij beschrijft deze gevoelens in haar eerste boek, Migrant in het vaderland. Zij maakt daarin aan het begin duidelijk hoe dat ongemak zich manifesteert. Daarna neemt zij de lezer mee op een reis naar de plaatsen uit haar verleden en verder door Azië. Via haar geboortedorp, waarvan niets meer over is, reizen we naar de plaats waar het jappenkamp heeft gestaan en trekken we zo verder door Azië. Tijdens die reis maakt zij in haar gedachten regelmatig uitstapjes naar andere plaatsen die zij in het verleden heeft bezocht.

Het lijkt erop dat zij die reis vooral maakt om enerzijds met haar demonen af te rekenen en anderzijds bij zichzelf na te gaan of de zoektocht naar haar wortels iets kunnen wegnemen van de onrust en het ongemak dat haar dagelijkse leven beïnvloedt.
Hierbij maakt zij gebruik van een alter ego, Eva. Het doet vermoeden dat dit een truc is uit zelfbescherming, een middel waarmee zij kunstmatig afstand creëert tussen de herinneringen en de emoties.

Aan het einde van die reis kijkt zij terug op het chaotische einde van de tweede wereldoorlog. Deze ging naadloos over in de Indonesische onafhankelijkheidsstrijd, een misschien nog wel gevaarlijker en zeker chaotischer periode, een geschiedenis die in Nederland altijd onderbelicht is gebleven. De twijfelachtige rol van Nederland zal daaraan vermoedelijk debet zijn.

Migrant in het vaderland is een niet in alle opzichten even geslaagd boek, maar het geeft wel mooi weer hoe onrustig het leven en denken van een ontworteld mens kan zijn als die tegen wil en dank, met de oorlog als oorzaak, een leven moet leiden in een ver en vreemd land.

Migrant in het vaderland Boek omslag Migrant in het vaderland
Ineke van Geest
Non-fictie
Walburg Pers
18 februari 2015
Paperback
159

 

Het land waar ik geboren ben, Nederlands-Indië, noem ik mijn moederland. De groene overweldigende vegetatie, de kleurrijke wereld van vogels en dieren, de slingerende rivieren, de blauwe meren, watervallen, hoge bergen, de warmte, het aardse geven mij vertrouwde en koesterende gevoelens van het veelbelovende begin van mijn leven. In de bedding van het grootse en tegelijkertijd het intieme voelde ik me veilig en bemind.
Mijn vaderland, Nederland of zoals men in Indië zei "Holland", is het gebied voor de meer afstandelijke en rationele zaken, zoals opleiding, carrière en de verdere ontwikkeling van mijn leven.
Tussen die twee "landen" bevindt zich een niemandsland: het Jappenkamp, ofwel de kolonisatie door Japan van Nederlands-Indië. Hiermee veranderden de normen en waarden fundamenteel. De overheerser bepaalde de dagelijkse gang van zaken. Noch Indië noch Holland speelde daarin een rol. We verbleven ineens in Japan. Plotseling eindigde de veiligheid en het koesterende van mijn beginjaren. Ontberingen, wreedheden, vernederingen, voedselgebrek, ziektes, verveling, op mezelf teruggeworpen zijn vormden de wetten van dit tijdperk.
Toen de draad van mijn niet-oorlogse leven weer opgepakt kon worden, zat ik op de boot naar het mij onbekende vaderland, waar voor mij de chaos pas echt begon. Mijn verzonken Atlantis was ingeruild voor een door mij als boosaardig ervaren spookland. Hoewel blank en blond, de taal sprekend dwaalde ik in een diepe duisternis rond.
Migrant in het Vaderland. Van Nederlands-Indië via het Jappenkamp naar Holland vertelt het ontroerende verhaal van Ineke van Geest.

Share

April 2015

Op deze pagina staat een overzicht van de boeken die ik in een maand heb gelezen met mijn persoonlijke top drie.
Hoewel de uitslag volledig subjectief is en vaststaat, kan er wel over gecorrespondeerd worden. Geef gewoon een reactie als je wilt!
Van alle boeken maak ik recensies, onder redactie van Hebban (H) maar ook zonder hun wakend oog. Misschien doe je er ook nog leuke ideeën mee op.

Nachtlicht – Peter Robinson.
Tweede deel van serie met Alan Banks. Aardig, maar wel wat voorspelbaar.
Niets is waar en alles is mogelijk – Peter Pomerantsev (H).
Intrigerend inkijkje van binnenuit in de wereld van de media in Rusland door een producent van televisieprogramma’s, waarbij de aard van de programma’s het mogelijk maakt om het luxueuze, maar vaak ook inhoudsloze, leven van de nieuwe rijken en de tamelijk trieste en wanhopige “goudzoekers” te belichten.
Het bestand – Arnon Grunberg
Enigszins deprimerend boek over Lilian, die geen boodschap heeft aan de imperfecte fysieke wereld, doch de voorkeur geeft aan het leven in de virtuele wereld waar zoiets als sociaal wenselijk gedrag minder belangrijk is.
Solar – Ian McEwan
Gaat over een Nobelprijswinnaar die in zijn werkzame leven parasiteert op die toevalstreffer en van zijn privéleven vol overgave een geweldige puinhoop maakt. Boeiend gegeven, aardig boek, maar McEwan in topvorm zou er veel meer uit hebben gehaald.
Vrouwen op het strand – Tove Alsterdal
Deze thriller gaat over de zoektocht een verdwenen journalist die onderzoek doet naar de wereld van de criminele organisaties die bootvluchtelingen voor veel geld een fraaie toekomst beloven, maar die het belangrijker vinden dat de boot heel terugkomt dan dat de mensen levend de overtocht volbrengen. Kreeg een extra wrange bijsmaak toen vlak na voltooiing de grootste ramp met bootvluchtelingen tot nu toe plaatsvond.
Dapper qua thematiek , maar niet erg sterk uitgewerkt.
De mazen van het net – David Mark
Een ijzersterk debuut van deze voormalige journalist, zie verder Lustmoorden..
Erik – Terry Pratchett
Tikje routineus verhaal van Pratchett, lang niet zo vermakelijk als veel andere boeken van hem, hoewel de wijze waarop hij mythen en legenden parodieert onovertroffen is.

En dan mijn top drie van april:

3. Ontketen je brein – Theo Compernolle. (H)
Fascinerend boek over de werking van het brein en een hartstochtelijk pleidooi voor singletasken. Mustread voor iedereen die effectiever wil zijn maar zich niet kan beheersen en teveel tijd kwijt is aan afleiders zoals smartphones en social media (en Hebban, maar dat is een goed excuus).
2. Lustmoorden – David Mark (H)
Tweede deel in de serie met in de hoofdrol rechercheur Aector McAvoy. Geen Scandinavische tobber en geen hardboiled American, doch een bescheiden en aimabele man met een stabiel gezinsleven. Saai? Nee, integendeel, de hoofdpersoon is van zichzelf al interessant genoeg. Daarnaast zijn er interessante nevenpersonages, het plot steekt goed in elkaar en David Mark heeft een soepele, prettige stijl. Dreigt een topserie te worden.
1. Onbepaald door het lot – Imre Kertesz
Belevenissen van een Joodse puber uit Hongarije die het laatste jaar van de tweede wereldoorlog in drie concentratiekampen doorbrengt, waarvan Auschwitz en Buchenwald bekend zijn.
Het boek was lange tijd controversieel. De kinderlijk onschuldige toon van de hoofdpersoon die weinig emoties toont en de wijze waarop hij vertelt over hoe goed de deportaties en het kampleven zijn georganiseerd, kunnen bij oppervlakkige lezing de onterechte indruk wekken dat er sprake is van een zekere bewondering.
Huiveringwekkend is de scene waarin Kertesz beschrijft hoe hij een dode bedgenoot (!) naast zich duldt om een dubbel rantsoen te kunnen ontvangen en dit volhoudt tot de stank van ontbinding niet meer te verdragen is.

Share

Gouden Strop

De Gouden Strop is een literatuurprijs voor de beste (oorspronkelijk) Nederlandstalige spannende roman. De prijs is in 1986 in het leven geroepen door het Genootschap van Nederlandstalige Misdaadauteurs, en genoemd naar het gelijknamige boek van Joop van den Broek. De Diamanten Kogel (2002-2016) was de Vlaamse tegenhanger.

De prijs wordt eind mei uitgereikt, tegelijk met de Schaduwprijs voor het beste debuut. Aan de Gouden Strop is een geldprijs van 10.000 euro verbonden en een beeldje. In eerste instantie was de prijs 10.001 gulden, die laatste gulden is er destijds door Joop van den Broek bijgelegd zodat de prijs groter zou zijn dan de destijds gangbare literaire prijzen. Later werd de prijs 10.000 euro, in 2018 en 2019 werd de prijs door de Sponsor verdubbeld.

In 1988 en 1990 zijn geen prijzen uitgereikt wegens een gebrek aan spannende romans.

Tomas Ross en Charles den Tex hebben de prijs al drie keer gewonnen.

Officiele website
Lees meer op Wikipedia

Jaar TitelAuteur
2021BloedsteenBernice Berkleef
2020Russisch voor beginnersDominique Biebau
2019De witte kamerSamantha Stroombergen
2018EnterWillem Asman
2017Tot stofFelix Weber
2016Lieve mamaEsther Verhoef
2015De mythe van MethusalemJo Claes
2014VersleuteldDonald Nolet
2013Nacht in ParijsMichael Berg
2012Een zomer zonder slaapBram Dehouck
2011De handen van Kalman TellerGauke Andriesse
2010De minzame moordenaarBram Dehouck
2009DaglichtMarion Pauw
2008CelCharles den Tex
2007De tiende vrouwRoel Janssen
2006De macht van meneer MillerCharles den Tex
2005Dood van een soldaatJohanna Spaey
2004Groene vrijdagElvin Post
2003De zesde meiTomas Ross
2002Schijn van kansCharles den Tex
2001Zinloos geweldRené Appel
2000Het alibibureauPeter de Zwaan
1999CleopatraFelix Thijssen
1998FotofinishJac. Toes
1997De kracht van het vuurBob Mendes
1996Koerier voor SarajevoTomas Ross
1995VertragingTim Krabbé
1994Het woeden der gehele wereldMaarten 't Hart
1993VergeldingBob Mendes
1992PlaybackChris Rippen
1991De derde persoonRené Appel
1990niet uitgereikt-
1989De terugkeer van Sid StefanGerben Hellinga
1988niet uitgereikt-
1987BètaTomas Ross
1986De zaak AlzheimerJef Geeraerts

 

Share

Vrouwen op het strand – Tove Alsterdal

Lichte tegenvaller
Op het moment van lezen, april 2015, krijgt het boek Vrouwen op het strand van Tove Alsterdal een wrange link met de actualiteit in een weekend waarin weer honderden bootvluchtelingen het leven hebben gelaten.

Lees verder

Vrouwen op het strand Boek omslag Vrouwen op het strand
Tove Alsterdal
Thriller
Prometheus
3 mei 2012
Paperback
290
Bart Kraamer

 

Op een ochtend ontwaakt Terese, een jonge Zweedse vrouw, op een strand in Zuid-Spanje. Ze wankelt naar de zee en stuit op een lichaam. In een haven niet ver daarvandaan glipt een vrouw aan land. Ze is over zee gesmokkeld en uit de golven gered. Haar naam is May, maar dat zal snel veranderen. Ally, een jonge succesvolle journaliste uit New York, probeert haar man Patrick te vinden. Hij is naar Parijs gereisd om over mensenhandel en moderne slavernij te schrijven en sindsdien is er niets meer van hem vernomen. De moedige en doortastende Ally stapt op een vliegtuig over de Atlantische Oceaan om uit zoeken wat er met hem gebeurd is. Het wordt een reis naar de donkerste kanten van Europa - en diep haar eigen verleden in.

Share

Het potlood – Guido Kees


Magisch potlood met ongekende krachten

Nadat zijn werkgever had aangekondigd dat de fabriek waar Guido Kees werkt in 2015 zal worden ontmanteld, besloot hij dat het nu hoog tijd werd om te proberen een droom te laten uitkomen: het opschrijven en publiceren van de verhalen die hij al langer in zijn hoofd had.
Na eerder een kort verhaal te hebben geschreven is Het Potlood zijn eerste boek.
Opvallend is dat dit boek eerst in Amerika is gepubliceerd, omdat de uitgevers aldaar alerter reageerden, en dat het vervolgens pas in het Nederlandse taalgebied is uitgebracht.

Het potlood gaat over Tom, een tiener die zich op school kapot verveelt en tijdens en na de lessen vooral bezig is met tekenen in plaats van opletten en huiswerk maken. Toch is hij slim genoeg om jaar na jaar net aan voldoende te scoren om door te mogen.
Op school is hij een buitenstaander. Zijn klasgenoten laten hem links liggen, een desinteresse die wederzijds is. Tekenen is zijn passie, hij is erg getalenteerd, de mensen in zijn omgeving zijn vooral studiemateriaal met de bedoeling tekeningen van hen te maken.

Zijn moeder heeft een antiekwinkel en krijgt op een dag wat restanten binnen van een boedel uit Boedapest. Tom gaat op onderzoek uit en vind een keurig ingepakt en nauwelijks gebruikt potlood. Aanvankelijk heeft hij wat schroom om het te gaan gebruiken maar het potlood smeekt er haast om om gebruikt te worden.
Als hij zich tijdens een les economie weer eens dodelijk verveelt kan hij het niet laten en gaat met het potlood aan de slag. De lerares heeft de pik op Tom, die liever droomt en tekent dan bezig is met de stof. Als zij hem weer eens hierop aanspreekt besluit hij een tekening van haar te maken en haar in die tekening wat katachtige trekjes te geven.

Hij heeft met deze tekening wel de aandacht getrokken van Lisa, het leukste meisje van de school met ook nog eens steenrijke ouders. Onverwacht blijkt de interesse wederzijds te zijn. De twee groeien naar elkaar toe en hun band wordt uiteindelijk meer dan vriendschappelijk.

Het potlood blijkt onvermoede krachten te hebben. De tekeningen die Tom ermee heft gemaakt zetten een reeks van gebeurtenissen in gang die het leven in het rustige stadje op zijn kop zetten en uiteindelijk voor Tom zelfs levensbedreigend worden.
Als het gevaar te groot dreigt te worden moeten zij een manier vinden om dat te stoppen. Zij vinden uit dat er maar een manier is. Tom moet zijn tekentalent weer aanspreken en daarmee tot de grenzen van zijn kunnen gaan om het gevaar te stuiten met behulp van de laatste restjes van het potlood.

Het potlood is een zeer vlot geschreven boek over een jongen met groot tekentalent en een potlood met magische krachten. Ook de ontluikende liefde tussen de introverte Tom en het droommeisje Lisa wordt mooi beschreven. Het is boeiend vanaf de eerste pagina’s en het houdt je tot het einde in de greep. De stijl is tamelijk eenvoudig, maar niet kinderlijk.
Guido Kees blijkt over het talent te beschikken om een soepel lopend verhaal te kunnen schrijven dat de aandacht nergens laat verslappen en soms haast filmisch aandoet. Het is niet verwonderlijk dat het de aandacht van filmmakers heeft getrokken.

Het potlood is in eerste instantie vooral geschreven voor wat oudere jeugd en de waardering van vier sterren is daarop gebaseerd, maar het heeft voldoende inhoud en aantrekkingskracht om ook volwassenen een paar uurtjes zeer aangenaam leesplezier te bezorgen.

Het potlood Boek omslag Het potlood
Guido Kees
Fantasy
Life
20 februari 2015
Paperback
245

 

Tom is een getalenteerd tekenaar, met als voorlopig doel in het leven de saaie lessen economie op school te overleven.
Hij is niet bijzonder populair en Lisa, het mooiste meisje van de klas, ziet hem niet staan.
Daar komt op slag verandering in, als zijn moeder hem een oud potlood geeft uit haar antiekwinkel. Binnen de kortste keren is zijn leven een aaneenschakeling van gevaarlijke avonturen die hij in zijn wildste dromen niet had durven bedenken. (Of waren zijn dromen juist de aanleiding?)
Hij heeft geen enkele keus dan te vechten voor zijn leven en voor dat van degenen waar hij van houdt, maar zal hij in staat zijn om het lot te keren?
Gelukkig krijgt hij hulp uit een onverwachte hoek...

Share