Negen vertellingen van absurdistische schoonheid
De Canadese Margaret Atwood (1939) heeft in 2014 negen vertellingen gebundeld. Zij noemt het bewust vertellingen en niet verhalen omdat verhalen waar kunnen zijn. Vertellingen zijn fictie, altijd. Dat sommige van deze vertellingen in Het stenen Matras fictie zijn behoeft geen toelichting, van andere is het goed om te weten dat het fictie is. Deze doen heel realistisch aan en zouden zomaar gebeurd kunnen zijn of nog kunnen gebeuren.
Het stenen matras
Verhalen
Prometheus
2015
Hardcover
287
Lidwien Biekmann
In Het stenen matras voert Margaret Atwood ons mee naar negen raadselachtige werelden, waarin we kennismaken met eigenzinnige personages en de manier waarop ze hun turbulente leven in eigen hand nemen.
Op een stormachtige winteravond komen we een fantasy-auteur tegen die net weduwe geworden is en die begeleid wordt door de stem van haar overleden man. We zien een oude dame met het syndroom van Charles Bonnet die contact probeert te maken met de kabouters die ze steeds meent waar te nemen, terwijl een recent gevormde groep populisten bijeenkomt om haar bejaardenwoning in de as te leggen. In het noordpoolgebied wordt wraak genomen vanwege een misdaad die lang geleden gepleegd is, en een vrouw met een genetische afwijking wordt aangezien voor een vampier.
Atwood waagt zich in een hedendaags fabelachtig schaduwland dat ze eerder verkende in haar gerenommeerde roman Alias Grace. Het stenen matras is een klassieke Atwood: bloedserieus en speels tegelijk, geschreven met een enorme inventiviteit en gitzwarte humor.
