Ik weet niet zeker of het zwanen waren,
een najaarsnanacht dat hun vleugelslag
in duizendvoud over het huis heen lag,
om pas tegen het daglicht te bedaren.
Jean Pierre Rawie
Dit alles – Jean Pierre Rawie
Ik was je kwijt voordat ik je bezat,
ik heb je al gemist voor ik je kende;
er is klaarblijkelijk nog meer ellende
dan ik voor mogelijk gehouden had.
Kerkhof – Jean Pierre Rawie
Een herfstdag tegen Allerzielen,
het was niet anders dan het was
de zon, de bladeren die vielen,
het hek, de zerken en het gras.
Sterfbed – Jean Pierre Rawie
Mijn vader sterft; als ik zijn hand vasthoud,
voel ik de botten door zijn huid heen steken.
Ik zoek naar woorden maar hij kan niet spreken
en is bij elke ademtocht benauwd.
Interieur – Jean Pierre Rawie
In dit met boeken volgestouwd vertrek
Heb ik steeds minder anderen van node,
met al mijn aan de dood ontstegen doden
iedere nacht stilzwijgend in gesprek.