Soms heb je woorden, gezegden en uitdrukkingen waar je zo aan gewend bent geraakt dat de betekenis er niet meer toe doet.
Vandaag zag ik de uitdrukking “zijn pappenheimers kennen” langskomen in een bericht op Facebook over iemand die haar paarden zo goed kent dat de uitdrukking toepasselijk was.
Wat zijn nou toch die merkwaardige pappenheimers?
Het huis Pappenheim werd al in de 10e eeuw voor het eerst genoemd (Wikipedia). Het was en bleef een vrij machtig geslacht dat in 1628 een eigen graafschap kreeg toebedeeld. Het graafschap Pappenheim bleef een paar eeuwen bestaan.
De uitdrukking dan. Die is door Schiller gebruikt in zijn boek Wallenstein’s Tod (1800).
Daran erkenn’ ich meine Pappenheimer (ook wel geciteerd als: Ich kenne meine Pappenheimer), woorden, gesproken door Wallenstein, toen de soldaten uit het regiment van graaf Pappenheim hem zeiden, dat zij hem niet voor een landverrader hielden en hem trouw zouden blijven, hoewel de andere regimenten hem afvielen. (Bron: DBNL)