Streng en aanbiddend kijkt zij in mijn ogen
terwijl zij drinkt, of zij iets heiligs doet.
En een godin in mij wordt plots bewogen
en stort in mildheid uit en overvloed.
Ik word een pijn van liefde en erbarmen,
een huif van aandacht en van veiligheid.
O lief, zó dorst ik naar uw armen
in noodzaak en in heiligheid.
Analyse: http://klassiekegedichten.net/index.php?id=5
