Hendrik van Teylingen Archieven

Anomalie – Hendrik van Teylingen

Wit – en blootvoets
kwam ze door de mist getript.

Met jas en hoed
is ze in de beek geglipt.

Dat ze onder water snikt
wordt niet vermoed.

De baron fietst rond.
Uit zijn bel met monogram
klinken madrigalen.

Zijn moeder op het gazon
met zilverspar en zonnewijzer
begiet de livrei harer bijen.

Vader dommelt in de grond.

Een kleine kist van spaanplaat is dhol,
Een leeg schaakdoosje is tabla: Gena
& Chhot gaan er met hun vier handen
En twintig vingers zwaar tegenaan.

Er vallen klappen die de de wanden
Uithollen: de Ganges breekt zich baan
Door de flat. stort van de veranda
En de Bijlmermeer loopt bruisend vol.

Eind mei werd besloten dat Basjes
Winterslaap lang genoeg geduurd had.
We groeven hem uit, veegden de aarde
Van zijn grijze schild, schudden hem wat,