Ik stond weer op de plek waar je verstoof.
De zon scheen mild en omneveld,
geen mens te zien, volkomen stil.
Het was een dag als een geloof:
Lees verderIk stond weer op de plek waar je verstoof – Pieter Boskma
Boekbesprekingen. Gedichten. Blogs over van alles.
Ik stond weer op de plek waar je verstoof.
De zon scheen mild en omneveld,
geen mens te zien, volkomen stil.
Het was een dag als een geloof:
Lees verderIk stond weer op de plek waar je verstoof – Pieter Boskma
Een nieuw seizoen, mijn jas
Verhuist van de kleerhanger
In de kast naar de kapstok
In de entree van het haakje
Naar mijn schouders
Wat is de EU? Is er een gemeenschappelijk doel, identiteit, gedeelde waarden? Heeft het op zijn “beste” momenten, bijvoorbeeld in een crisissituatie, een zekere hechtheid en is het op zijn “slechtste” momenten vooral een samenraapsel van landen die vooral hun eigen belangen voorop stellen? In het onderhoudende De hoofdstad beschrijft Robert Menasse de dagelijkse gang van zaken in Brussel, de stad die als hoofdstad van de EU wordt beschouwd. Het is verhelderend, geeft inzicht in het reilen en zeilen en het geeft voldoende informatie om voorzichtige conclusies te trekken.
En als we het geen liefde noemen,
en zwijgen tot het schraapt,
en zelfs dan niets zeggen.
Zwijgen tot de aard en ontdekken
dat het om lust, beter weten, hete leden
of ten hoogste medemenselijkheid gaat.
Wordt de melk dan zuur, vallen wangen
in, verbleekt de maan of ga je
opgewonden in een vlaag van drift
in een lange rij staan?
Beminde Broeders,
we zien hier een voorbeeld van slechte proporties:
voor ons torent hoog het skelet van een dinosaurus –
Beste Vrienden,
links wijst de staart naar de ene oneindigheid,
rechts de hals naar de andere –
Lees verderHet skelet van de dinosaurus – Wislawa Szymborska
Heimwee naar de DDR. Het is zo’n fenomeen dat van een afstand nauwelijks valt te bevatten. Want de DDR was toch een grauw, armoedig land dat vooral goed was in het bespioneren en onderdrukken van het eigen volk? Een land dat een muur nodig had om massale leegloop te voorkomen. Om erachter te komen wat de aantrekkingskracht was, waarom er nog steeds mensen zijn die naar die tijd terugverlangen is Maxim Leo bij zijn familie te rade gegaan. Via documenten, dagboeken en gesprekken met zijn familieleden heeft hij een succesvolle poging gedaan om antwoorden te krijgen. Rode Liefde is de weerslag van zijn inspanningen.
Weer doen wij ons aan marsepein tegoed:
al ligt de wereld machteloos te bloeden,
God zal òns feest, òns Neerland wel behoeden.
o, Sinterklaas, wij waren braaf en zoet!
ik geloof in een rivier
die stroomt van zee naar de bergen
ik vraag van poëzie niet meer
dan die rivier in kaart te brengen
schaars belicht in kamer twaalf
leg je je mond in mijn woorden
wakkert me vuurrood aan
tussen verse lakens vallen we in elkaars plooien
breken broze beloftes
in de zachte morgen onder stromend water
spreken we af geen vrienden te worden
Wat heb ik in de afgelopen maand gelezen en welk boek is mijn boek van de maand geworden?
Het begon zo goed. Op de helft van november had ik vier boeken gelezen, eindelijk weer eens een min of meer normaal aantal. Helaas gooide een flinke griep, gevolgd door een longontsteking, heel veel roet in het eten. Te ziek om te lezen, dan is er echt iets aan de hand. Er kwam in die tweede helft dan ook maar één boek bij waardoor het toch weer bleef steken bij een schamele vijf boeken.