Al thuis – Peter Verhelst

Dat je uit de auto stapte
en dat ik snel doorreed om je op te halen
straat in, straat uit, dat ik niet meer wist waar je was,
zei ik, terwijl je ongeduldig naast me zat te knikken,
sneller, zei je, maar je was alweer uitgestapt
toen ik mezelf zag voorbijrijden, tot zo, zei ik nog,
terwijl ik je al kon zien staan aan de overkant,
hevig zwaaiend, terwijl je instapte, zweterig
snel snel fluisterend en ik zwaar ademend
om die andere auto waarin ik zat de pas af te snijden.

Lees verder

Share

Peter Verhelst

Peter Roger Arthur Marcel Verhelst (Brugge, 28 januari 1962) is een Vlaams dichter, romancier en theatermaker.

Verhelst debuteerde in 1987 met de dichtbundel Obsidiaan. Zijn eerste roman Vloeibaar harnas volgde in 1993. Hoewel hij binnen de literatuurwereld bij zijn debuut erkenning kreeg, bleef hij nog geruime tijd leraar Nederlands en Engels in de Brugse hotelschool Ter Groene Poorte. Zijn grote doorbraak kwam in 2000 met zijn roman Tongkat, waarmee hij zowel de Gouden Uil en de Jonge Gouden Uil in België, als de F. Bordewijkprijs in Nederland won. Voor zijn hele oeuvre won hij in 2018 Sybren Poletprijs. Verhelst was de eerste winnaar van deze nieuwe prijs voor experimentele Nederlandstalige schrijvers. De jury prees Peter Verhelst als ‘een magistrale oeuvrebouwer’ en als ‘de ontwerper van een literair labyrint dat blijft groeien in eenheid en verscheidenheid, waarin je eindeloos kunt dwalen, of een van de vele uitgangen kunt nemen, maar de eindbestemming nooit vindt’.

Peter Verhelst geraakte al op jonge leeftijd sterk geïnteresseerd in boeken en las even vaak ‘onbegrijpelijke’ zaken als atlassen en encyclopedieën als gewone leesboeken. Later volgde hij de lerarenopleiding in de vakken Nederlands, Engels en geschiedenis waarna hij les gaf in algemene vakken aan het Instituut voor Voeding in Brugge. In 1999 stapte hij uit het onderwijs.

Sinds 2006 is Verhelst als regisseur verbonden aan het theaterhuis NTGent. Daarnaast was hij twee jaar (2009-2011) Gents stadsdichter.

Peter Verhelsts poëzie en proza wordt over het algemeen gerekend tot het postmodernisme, meer bepaald de esthetische variant hiervan. De afwezigheid van een duidelijke verhaallijn, het overdadig gebruik van symbolen die uiteindelijk niks meer betekenen en een grote nadruk op het artificiële van de wereld waarin de romans zich afspelen dragen hieraan bij. In alle romans van Verhelst is er tevens een grote mate aan intertekstualiteit, wat betekent dat zijn boeken verwijzingen bevatten naar andere literatuur, kunst in het algemeen en de ‘echte’ (of extraliteraire) werkelijkheid. Opvallend is dat voornamelijk beeldende kunst een grote rol speelt in zijn werk. Verhelst zelf is er een absoluut tegenstander van zijn proza of poëzie postmodern te noemen.

Critici beschouwen een uitspraak en tevens de kop van een artikel uit de Groene Amsterdammer vaak als een proeve van zijn estheticisme: ‘Op engagement zul je mij niet betrappen’. Ook Verhelsts bijzondere, poëtische taalgebruik draagt bij tot de klassering van de auteur als estheticist. Zijn taalgebruik wordt ook vaak ‘lichamelijk’ genoemd.

De publicatie van de roman Zwerm in 2005 zou echter Verhelsts preoccupatie met het maatschappijkritische onderstrepen en het wetenschappelijk onderzoek rond de auteur een andere richting doen uitgaan.

Lees meer:
Wikipedia
Website auteur

Share

Zeg zonder nadenken – Peter Verhelst

Zeg zonder nadenken wat je voelt.

Nooit vergeten hoe je een hals kussend de hartslag kon voelen
alsof iemand van binnenuit tegen je mond tikte
en hoe stofdeeltjes in een zonnige kamer glinsterden en hoe je,
op een bedrand geleund, voelde hoe warm nog jouw kant van het bed. Of

Lees verder

Share