Een spiegel ziet zichzelf niet – Runa Svetlikova

Ook al neig je naar oplossen, laat je niet
schenken. Even ben je alles voor iedereen die gulzig is

weet je precies waar je de vinger legt of een schijfje
stilte. In het glas van de ander schitter je moeiteloos

maar het is een kwestie van tijd voor je jezelf
met brede gebaren omstoot, je tussen wat kapot is en

de kieren door van tafel druipt het klamme donker in
waar je te midden van de schuifelende voeten

misschien nog wel je handtas maar
nooit je eigen vorm terug zal vinden.

Share

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.