Gerrit Komrij

Dichter, essayist, prozaïst, librettist, criticus, vertaler, toneelschrijver, jeugdboeken-schrijver en bloemlezer. Hij kreeg voor zijn gehele oeuvre achtereenvolgens de Kluwer-prijs (1983), de Frans Erens-prijs (1992) en de P.C. Hooft-prijs (1993). Dichter des Vaderlands 2000-2004.

Na zijn eindexamen gymnasium, in 1963, verhuist hij naar Amsterdam en studeert Algemene en Vergelijkende Westeuropese Literatuurwetenschap. In 1964 ontmoet hij zijn latere levenspartner, de beeldend kunstenaar Charles Hofman. In 1965 verhuist Komrij naar Kreta en debuteert met poëzie in Hollands Maandblad. Een jaar later keert hij terug naar Amsterdam, waar hij in 1967 als redacteur bij De Arbeiderspers komt te werken. In dat jaar gaat hij samenwonen met Hofman en publiceert hij zijn eerste vertaling.

In 1968 brengt hij zijn debuutbundel uit. In 1969 treedt hij toe tot de redactie van Maatstaf. Vanaf 1972 schrijft hij kritieken voor Vrij Nederland. In 1976 verschijnen zijn eerste televisiekritieken in het NRC Handelsblad. Deze worden opgenomen in het boek Horen, zien en zwijgen. Vreugdetranen over de treurbuis (Arbeiderspers, 1977), dat in 1984 de zevende druk beleefde.

Meer over Gerrit Komrij op:
Nederlandsepoëzie
Koninklijke Bibliotheek
Wikipedia

Share

Ontdek meer van JKleest

Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.