Rolstoel – J. Bernlef

Wolken voorbijdrijvend in rookgetint glas.

Aan de voet van de doorzichtige kolom
verkoopt zich het laatste nieuws:
de invalide werd middenin het gezicht geschopt
en toen met rolstoel en al overboord gegooid.

De krant wordt omhoog gezogen
fladdert, kantelt, drijft en duikt
op de thermiek van uitlaatgassen
klemt zich dan vast aan het glas, wil met
allemacht daarbinnen gelezen worden.

Op de bodem van de zee een rolstoel.

De telex ratelt
iedereen leest maar niemand vertaalt
en zo trekt alles voorbij in de donkerende
wand die niet geeft en niet neemt,
die daar staat als deel van de stad,
in complete amnesie alles zijn gang laat gaan.

In de doodstille diepte
zet een lege rolstoel zich
onstuitbaar in beweging.

—

Over Bernlef