Sweet bahnhof – Wilfred Smit

Drijft men dan steeds verder
uit elkaar? het afscheid schuift
een opdringrige oom tussen ons in.
sluit de ogen af – ja dit is vlucht:
een handvol kaarten laten vallen
omdat men in onze vingers knipt –
wurg alle lichten; rasse schreden
maakt mijn vertrek, reusachtig,
als op stelten wadend door de mist.
adieu adieu sweet bahnhof –
een convooi melaatsen wacht
in alle stilte de nalaatste trein.

Over Wilfred Smit

Share

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.