W.J. van Zeggelen

Willem Josephus van Zeggelen (op zijn geboorteakte Wilhelmus Josephus van Seggelen; Den Haag, 15 september 1811 – aldaar, 15 februari 1879) was een Nederlandse dichter en boekdrukker. Met name in zijn latere periode maakte hij vooral komische gedichten. Hij is bekend om zijn berijming van de verhalen van Tijl Uilenspiegel.

Biografie

Van Zeggelen was van eenvoudige, katholieke afkomst. Hij noemde zichzelf een “zoon van het volk”. Zijn ouders waren Wilhelmus van Seggellen en Marie Catharina Rietstap. Na eerst als klerk op een advocatenkantoor te hebben gewerkt, kwam hij in de jaren 30 als leerjongen op de drukkerij van de gebroeders Giunta d’Albani in zijn geboortestad Den Haag. In 1848 werd hij vennoot van deze drukkerij.

In deze tijd hadden veel dichters, waaronder Nicolaas Beets en Johannes Kneppelhout, een serieuze, soms brommerige “preektoon”. Van Zeggelen ging hier tegenin door een meer gewone spreektoon te gebruiken, in de stijl van vroegere blijspeldichters. Zijn eerste gedichten gaven nog blijk van veel bombast en sentimentaliteit. Deze werken zou hij later zelf betitelen als “misbaksels”. In zijn latere werk gebruikte hij een meer komische toon.

In 1834 was hij met S.J. van den Bergh en W.P. van Stockum een van de oprichters van het Haags letterkundig genootschap Oefening kweekt kennis.[1] Van 1840 tot 1857 was hij redacteur van het tijdschrift Europa. Ook was hij een tijd lang mederedacteur van de Almanak voor Hollandsche Blijgeestigen. In 1850 werd hij lid van de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde.

Persoonlijk leven

Van Zeggelen huwde in totaal drie keer. In 1840 trouwde hij met Glaudianna Jacoba Maria Giunta d’Albani (overleden 14 augustus 1845). Met haar had hij drie kinderen, van wie een dochtertje al vroeg was overleden. Nadat hij was overgegaan naar de Nederlandse Hervormde Kerk, trouwde hij in 1848 met Marie Loosjes, met wie hij meer kinderen had. Hij verloor echter kort na elkaar drie volwassen kinderen en zijn echtgenote. In 1867 trouwde hij met Constance Henriette Mastenbroek, met wie hij nog twee kinderen had.

—

Bron: Wikipedia