De laatste tocht – Joost Uitdehaag


Bijzonder door de thematiek

De laatste tocht is het vervolg op Scherven van het verbond van Joost Uitdehaag en vormt tevens de afsluiting van het tweeluik rond Fulia. In het eerste deel is Fulia erachter gekomen dat zij is voorbestemd om te proberen het Verbond te helen. Alleen als dat lukt kan de oerdemon Achlais Mentron worden verslagen.
Joost Uitdehaag is onderzoeker en schrijver. Met het in 2015 verschenen Fulia, Scherven van het Verbond, heeft hij successen geboekt. Kan hij dat evenaren of misschien verbeteren?

De laatste tocht begint met een enorme veldslag tussen de troepen van Fulia en de mirrax, monsters die vechten voor de vijand, oerdemon Achlais Mentron. Fulia weet, ondanks grote verliezen, de slag te winnen maar de strijd is nog lang niet beslecht. Daarvoor moet zij het negende lid van het Verbond zien te vinden, het mythische en verborgen fort Agiana. Pas dan kan het Verbond worden geheeld en kan de tegenstander worden verslagen.

De tocht is moeizaam. De aanwijzingen die haar op weg moeten helpen zijn cryptisch. De tegenstand is groot, en ook binnen eigen gelederen gaan steeds meer stemmen op om het op te geven. Het voedsel en water raken op, en wat er over is dreigt vergiftigd te raken. Het is een gif dat ook de harten en zielen van mensen vergiftigt en het water ondrinkbaar bitter laat smaken. Fulia zet desondanks door. Ze heeft geen keuze.

De laatste tocht leest prettig en gemakkelijk. Het taalgebruik is goed verzorgd, het verhaal loopt vlot. Er is volop aandacht voor de dilemma’s en gevaren waar Fulia mee te maken heeft. Moet zij tegen elke prijs haar missie voortzetten? Op wie kan zij vertrouwen? Wie zijn potentiële bedreigingen? En hoe kun je de strijd winnen tegen de, vooral door de grote aantallen, bijna overslaanbare troepen van de tegenstander? Wat weet zij te maken van de cryptische aanwijzingen? Hoe zullen haar intuïtieve keuzes en beslissingen uitpakken?

De laatste tocht is een vrij traditioneel fantasyverhaal over een uitverkorene die een strijd moet zien te winnen tegen een in potentie alles vernietigende tegenstander. Uitdehaag voegt daar nauwelijks bijzondere elementen aan toe, behalve de mirrax geen vreemde wezens, geen personen met magische krachten.

Uitdehaag moet het niet hebben van grote woorden en epische gevechten. Het bijzondere aan De laatste tocht is veel subtieler. Hoe moet je omgaan met Arinye, een begrip dat zoveel wil zeggen als “haat die blijft woekeren en anderen aansteekt”? Een vraag die de mens zichzelf ook dagelijks kan stellen en waar moeilijk een antwoord op kan worden gegeven. Het antwoord dat Fulia op die vraag geeft, als zij de strijd aangaat met het monster dat verantwoordelijk is voor die haat met al zijn vertakkingen, is zonder meer verrassend.

De auteur houdt van fantasy met een subtiele, symbolische verbinding naar de wereld die wij kennen. In De laatste tocht heeft hij laten zien dat hij goed in staat is zelf die verbinding te leggen.
Ten opzichte van het voorgaande deel heeft Joost Uitdehaag zich verder ontwikkeld. De teksten zijn al wat steviger, de verhaallijn is goed en de thematiek opvallend. Als hij iets minder bescheiden te werk zou zijn gegaan zou een vierde ster binnen handbereik liggen. Dat is nu nog niets te veel van het goede, maar een hele dikke drie sterren waardering is volkomen op zijn plaats.

De laatste tocht Boek omslag De laatste tocht
Fulia
Joost Uitdehaag
Fantasy
Nimisa
Juli 2016
Paperback
310

Het afsluitende deel van het Fulia tweeluik Nadat ze vertrokken is uit de Landen, wordt Fulia met haar leger ingesloten door de hordes van de oerdemon Achlais Mentron. Op de heuvel van Raura vecht ze een verschrikkelijke slag uit. Aangeslagen trekt ze met de overlevenden de bergen in, op zoek naar het mythische Fort Agiana, het verborgen negende lid van het Verbond. Maar naarmate ze langer onderweg is, wordt er door steeds meer mensen getwijfeld aan het nut van de tocht en ontstaan er heftige ruzies in haar vriendenkring. En zo, terwijl ze steeds dichter bij haar doel komt en Fulia steeds meer te weten komt over de ware aarde van de demon, lijkt herstel van het Verbond verder weg dan ooit.

Share

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.