Hoe het als terloops de eigen plaats vond
in een stenen wereld, niemand in de weg,
net tussen macadam en stoeprand.
Kwetsbaarder dan vlees en bloed
bestaande dankzij minder dan één
vingerhoed bijeen gewaaide aarde.
Uit alle macht de deining van de dag
verdragend, het steeds aanwezige
gevaar van misstappende hakken,
van roekeloos verkerend blik
in de haast van haast te laat.
Door de aardbol net als wij
heel stevig aan zijn boezem
gedrukt terwijl bloot zonlicht
het een grootspraak vanjewelste geeft:
klein hoefblad, karaatgeel bloeiend –
—
—
Ontdek meer van JKleest
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Mooi, ik visualiseer het!
Knap hoe zij die kwetsbaarheid omschrijft.