Soms zie ik als een schaduw
bewegend in het licht
het wezen op mij lijken
dat donker voor me ligt.
Het licht dat eens bestrijken
zal wat later moet zijn:
een wonderbaarlijk blijken
van toekomst voor de schijn.
Tik tak vertakt de klok.
Iets in het licht nog zweemt
na voor het anders wordt.
Beweging beweegt mee.
Niets dringt zich aan mij op
dan tijd die afstand neemt.
