Het is een heldere dag – Gerrit Kouwenaar

Het is een heldere dag het is een donkere wereld
tussen het groene gras is het vlees rood
de mensen laten zich breken voor brood
het is een donkere dag, het is een heldere wereld
de mensen lachen en alles is mogelijk

ik ging op weg om een appel te plukken
maar op de weg lag een slang

het leven is goed maar het leven kan beter
al die oorlogen tussen twee eeuwige vredes
al dat doodgaan om langer te leven
het leven is goed maar het leven kan beter
vlees is hardleers maar zachter dan benen

ik ging op weg om de dood te ontlopen
maar op de weg stond een ijzeren man

terwijl de mond toehapt wordt de lucht al dunner
terwijl het brood wordt verteerd is de hand nooddruftig
terwijl hier het huis wordt beschreven wordt het elders verbrand
het is een donkere dag het is een donkere wereld
de kranten melden hoe het gegaan is en hoe het niet gaan zal

ik ging op weg om een stad op te bouwen
maar ik tekende torens in kelders

de meester schreef op het bord toekomst liefde en god
behoede het vaderland, en ik vol ogen en mond
ik bootste het na op de lei
maar buiten danste het tastbare buurmeisje
zwevend alsof er geen zwaartekracht was

ik ging op weg om de weg te vinden
maar achter de pudding stond een leeg bord –