Oh liefde onthul me je aard – Auden, W.H.

De liefde zou een jongen zijn
Misschien een nachtegaal
Het is waar alles hier om draait
Of klinkt dat theatraal
En toen ik het de buurman vroeg
Die het wel leek te weten
Toen keek zijn vrouw me nijdig aan
Als door een hond gebeten

Heeft het weg van een warme pyjama
Of de sfeer van de blauwe knoop
Komt de geur je bekend voor van lama’s
Ruikt het heerlijk of ietwat goedkoop
Is het stekelig net als de hulst is
Of zacht als een vossestaart
Denk je zelf dat het goud of verguld is
Oh liefde onthul me je aard

Geschiedenis verhaalt ervan
Een briefje lang bewaard
Geliefd bij wie per cruiseschip op
De oceanen vaart
Als reden voor een zelfmoord doet
Het vele mensen pijn
En zelfs kwam ik het tegen in
Een reisgids in de trein

Jankt het net als een hond die crepeerde
Of stampt het voorbij in de stoet
Valt het makkelijk te imiteren
Als je heel erg je best erop doet
Wil het luid en rumoerig staan zingen
Is zijn voorkeur wellicht fijnbesnaard
Is het stil in de zwijgzame kringen
Oh liefde onthul me je aard

En waar ik ook de liefde zocht
Te vinden was ’t niet
Niet bij de Thames bij Maidenhead
Of Brighton’s grondgebied
En ongeacht berichten van
De merel en de tulp
Het was niet in de kippenren
En sliep niet in een stulp

Trekt het vaak van die knotsgekke bekken
Na het schommelen, is het dan ziek
Wil het gokken en lootjes gaan trekken
Of friemelen aan elastiek
Praat het graag over geld en schandalen
Is zijn vaderlandsliefde vermaard
Is men gek op zijn volkse verhalen
Oh liefde onthul me je aard

Zal het plotseling vlak voor m’n neus staan
Als ik net aan het pulken ben
Zal het vroeg op de dag op mijn deur slaan
Of staan op mijn teen in de tram
Zal het net als het weer wel weer wennen
Groet het wild of beleefd en bedaard
Zal mijn leven z’n weerga niet kennen
Oh liefde onthul me je aard