Na zoveel lentes – Inge Boulonois

Al dweept heel Nederland met deze tijd
Van mij mag lente wel véél korter duren
Wat is er aan om naar natuur te turen
Die woelt en dolt en joelt van zottigheid?

De maagdenpalm bloeit als een paarse stoot
Van krolse katten is de buurt vergeven
De vogelkelen kwelen bij het leven
Ja zelfs de bleue muurbloem geeft zich bloot

Ooit voelde dit seizoen als iets van Eden
Maar als ik nu die dartelheid bezie
Dan voel ik enkel maar melancholie

Om dat wat was, ons passievol verleden
Toen wij elkaar nog lange nachten kusten
Nu mompelen we mat en futloos ‘‘truste’’

Over Inge Boulonois

Share

Ontdek meer van JKleest

Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.