Neem mij tot je
als brood. Drink mij,
adem mij in.
Lees verderNeem mij tot je – Hanny Michaelis
0
Hanny Michaelis
Het meisje – Hanny Michaelis
Ben ik na jaren nog het kind gebleven
dat zich, door lentes toverlicht verblind,
liet vangen door de speelse voorjaarswind
als hoog boven haar hoofd de wolken dreven?
Lees verderHet meisje – Hanny Michaelis
+1
De liefste – Hanny Michaelis
Word wakker in de vroege voorjaarsmorgen
open je ogen in het grijze licht.
Voel je een ogenblik verlost van zorgen
en glimlach als een kind, bevrijd van plicht.
Lees verderDe liefste – Hanny Michaelis
0
Op een bank in Artis – Hanny Michaelis
Op een bank in Artis
zitten ze met hun drieën,
overgewipt uit het tehuis
voor joodse bejaarden. Eens
waren ze moeders, hadden
ze een man, familie.
Lees verderOp een bank in Artis – Hanny Michaelis
0
Bij dag slaagt men erin om te vergeten – Hanny Michaelis
Bij dag slaagt men erin om te vergeten
hoe diep zich de verraderlijke pijn
sluw als een slang in ’t hart heeft vastgebeten.
Bij dag slaagt men erin gewoon te zijn
Lees verderBij dag slaagt men erin om te vergeten – Hanny Michaelis
0
Herfst – Hanny Michaelis
De bomen roesten in het zieke licht
langs somber in zichzelf gekeerde grachten.
In wilde, stormdoorvlaagde regennachten
vertoont de maan een bleek, behuild gezicht
Lees verderHerfst – Hanny Michaelis
0