Dagelijks word je geconfronteerd met een hoop lulkoek en hypocrisie. Een kleine greep uit een grote hoeveelheid lulkoekjes uit de kranten en andere media van afgelopen week.
Sinds kort wordt je auto gescand als je Rotterdam binnenrijdt. Op basis van je kenteken wordt je duidelijk gemaakt of je de stad in mag. De plaatselijke overheid wil de milieuvervuiling terugdringen en de leefbaarheid vergroten. Een loffelijk streven.
Maar diezelfde overheid staat wel te juichen als er een reusachtige drijvende stad aanlegt, Harmony of the seas. Milieuvervuiling is dan ineens geen issue meer, in de juichverhalen lees je alleen over economisch gewin. En het is diezelfde stad die de luchthaven geen strobreed in de weg legt, integendeel, groei toejuicht want werkgelegenheid en economisch gewin.
Auto’s uit de stad weren, prima, maar milieu lijkt dan wel erg op een gelegenheidsargument. Of kun je ook gewoon hypocriet noemen.
Japan hoopt op excuses van Obama bij diens bezoek aan Hiroshima. Echt waar? Hopen op excuses van de VS over hun dodelijke buitenlandse activiteiten is een illusie, Sorry seems to be the hardest word. Maar hoe durven de Japanners? Er wachten nog steeds hele volksstammen op excuses voor hun aandeel in WOII, begin daar maar eens mee.
En een relatief onbelangrijke, maar toch. Op de sportpagina van Trouw meldt een journalist dat Real in 2014 van Atletico won. Na penalties. Het werd 4-1. Na verlenging, dat wel. Hoe serieus kun je een journalist nemen als het aan parate kennis schort?
Ontdek meer van JKleest
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.