Boek versus beeld #4 Voltreffer – Lee Child / One shot

Het boek is beter dan de film. Met zo’n opmerking is het altijd gemakkelijk scoren. Maar klopt het ook of is het een staaltje interessant doen zonder onderbouwing. Ik waag een poging om tot een gemotiveerder oordeel te komen aan de hand van mijn eigen ervaringen.
Een en ander is uitsluitend mijn mening!

Er zijn vier punten te verdelen: ex aequo, een kleine overwinning of een afgetekende zege.
Voltreffer (One shot) neem ik als vierde onder de loep.

Het boek
Voltreffer is een kenmerkend boek in de reeks van Lee Child met Jack Reacher in de hoofdrol. Jack Reacher is een man van weinig woorden veel daden. Ex-majoor in het Amerikaanse leger, groot en sterk, beheerst allerlei vechtsporten en kan met allerlei wapens overweg. En toch is hij niet de clichématige rouwdouwer die je op basis hiervan zou kunnen verwachten. Snelle denker, intelligent, droog gevoel voor humor, een enorm gevoel voor rechtvaardigheid en altijd aan de kant van zwakkere partijen. Hij is en blijft graag alleen en heeft geen vaste woonplaats.

In het kort het verhaal:

 In een Amerikaanse stad worden op klaarlichte dag vijf mensen doodgeschoten. Het kost de politie weinig moeite om de dader te achterhalen, want de scherpschutter heeft onmisbare aanwijzingen achtergelaten. Al enkele uren na de zinloze slachting is James Barr gearresteerd, en de waterdichte bewijzen tegen deze ex-militair zijn een schoolvoorbeeld van effectief politiewerk. Maar Barr weigert te praten, en voor zijn advocaat heeft hij slechts één boodschap: ‘Haal Jack Reacher.’ Reacher is een knappe, intelligente en keiharde ijzervreter, die een kleurrijke militaire loopbaan achter de rug heeft. Nu zwerft hij rond, zonder vast adres. Het lukt Barrs advocaat dan ook niet om hem te traceren – maar dat hoeft ook niet. Reacher is zelf al op weg naar Barr. Waarom heeft Barr om hem gevraagd? Denkt hij dat Reacher zijn onschuld kan aantonen? Heeft deze kristalheldere zaak toch nog een onvermoede kant?

Ik kan het kort houden. Een meer dan geslaagde thriller!

De film
De casting van de hoofdpersoon deed het ergste vrezen. Jack Reacher is bijna twee meter lang, weegt ruim honderd kilo, vierkante kop met stekeltjes. Wie ooit heeft bedacht dat Tom Cruise deze rol zou moeten vertolken heeft een flinke klap van de molen gehad, wat een miskleun!

Dat wil natuurlijk niet zeggen dat de film niet goed zou kunnen zijn. Maar helaas. Het is niet meer dan een doorsnee actiethriller, veel geschiet, veel doden en gewonden, achtervolgingen en een overdosis aan testosteron. Het doet op geen enkele manier recht aan hetgeen de betere boeken in deze reeks onderscheidt van andere actiethrillers.
De rust van Reacher, zijn gedachten en overwegingen, zijn droge gevoel voor humor, zijn altijd beheerste en zelfbewuste gedrag, de interessante weetjes die hij weet op te dissen, je ziet er in de film vrijwel niets van terug.

Conclusie
Boek vind ik goed, de film heel matig. Het is een klinkende overwinning voor het boek 4 – 0

Tussenstand

Waarmee de tussenstand nu is: 11 – 5 voor het boek

Zie voor eerdere afleveringen deze link Boek versus beeld

#1 Knielen op een bed violen
#2 No country for old men
#3 De stad der blinden

NB: over de uitslag mag worden gecorrespondeerd maar hij staat wel vast.

Wordt vervolgd.

Share

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.