Het huis was stil en de wereld was kalm – Wallace Stevens

Het huis was stil en de wereld was kalm.
De lezer werd het boek; en de zomernacht

Was als het bewustzijn van het boek.
Het huis was stil en de wereld was kalm.

De woorden werden gezegd alsof er geen boek was,
Behalve dat de lezer over de bladzijde leunde,

Wilde leunen, meer dan wat ook de geleerde
Wilde zijn voor wie het boek waar is, voor wie

De zomernacht een volmaakte vorm van denken is.
Het huis was stil omdat het dat moest zijn.

De stilte was deel van de betekenis, van de geest:
De toegang van de volmaaktheid tot de bladzijde.

En de wereld was kalm. De waarheid is een kalme wereld
Waarin geen andere betekenis bestaat, die zelf

Kalm is, zelf zowel zomer als nacht is, zelf
De lezer is die laat vooroverbuigt om te lezen.