Zo’n ochtend – Onno-Sven Tromp

Het was zo’n ochtend dat de wereld wel
een warboel leek, waarin er om mij heen
zo veel rumoer te horen was, dat geen
geluid erbovenuit kwam. Elke tel

vermoedde ik een opstand of een rel,
maar nergens zag ik mensen, iedereen
stond binnenshuis te kletsen of alleen
te staren naar een televisiespel.

En ik? Ik liep alleen wat in het rond
en keek zo nu en dan naar boven, waar
de wolken in oneindig zonlicht dreven.

Ik zag hun levensloop vanaf de grond,
precies hoe zij zich vormden en elkaar
omarmden, maar daardoor hetzelfde bleven.

Share

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.