Waarom de wind zo boos is
weet ook zij niet, evenmin
waarom de vaders weggaan
en de moeders weer zijn opgenomen.
Ze raapt veel op.
Ze zegt: dit is mijn lievelingsmuziek
en laat het horen.
Ze zingt dwars door de klas: waarom
is het hier nu zo druk,
ik praat mezelf een ongeluk.
Ze moeten lachen.
Wie het bangste is
om weer naar huis te gaan
mag helpen opruimen;
dan valt de avond minder
plompverloren.
Al haar lesstof is geordend
om de vraag, op geen examen
ooit gesteld: hoe leer je ze
vergeten dat ze in verkeerde
plannen zijn geboren
—
Ontdek meer van JKleest
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.