Een nieuw seizoen, mijn jas
Verhuist van de kleerhanger
In de kast naar de kapstok
In de entree van het haakje
Naar mijn schouders
Ik tast de zakken af, ook nu
Geen verrassingen: wat kleingeld
Tissues, een verwrongen paperclip
Mijn jas kent haar vierde seizoen
Dat weet ik door het doodsprentje
Dat in het borstzakje steekt
Ik droeg de jas voor het eerst
Het was eigenlijk veel te warm
De nazomer hield nog één dag stand
Op de begrafenis van mijn dooppeter
95 jaar, nooit ziek. Kleinzoon tussen
Zwijgende ooms & praatgrage tantes
Mijn moeder had verdriet
En ik ook wel, een beetje
Echt verdriet kwam achteraf
Alleen op bezoek bij zijn graf
Mijn jas helemaal dichtgeritst
Tegen de gure noordooster
Ontdek meer van JKleest
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.