Fragmentarisch en gebrek aan diepgang
Katerina Poladjan is geboren in Moskou (1972). Ze groeide aanvankelijk op in Rome en Wenen en woont sinds 1979 in Duitsland. Ze schreef toneelstukken en essays, Hier zijn leeuwen is haar derde roman. Het haalde de longlist van de Deutscher Buchpreis 2019.
Reis met een tweeledig doel
De hoofdpersoon in Hier zijn leeuwen is Helen Mazavian, boekrestaurator in Berlijn. Zij is voor de helft Armeens en vertrekt voor drie maanden naar Jerevan. Haar vaktechnische doel is om haar kennis te verdiepen. Zij krijgt aldaar een eeuwenoude bijbel in handen die moet worden gerestaureerd en opnieuw moet worden ingebonden. Over beide aspecten kom je een en ander te weten, met name het inbinden op Armeense wijze schijnt een vak apart te zijn. In de bijbel staan hier en daar wat aantekeningen die haar interesse wekken en zij probeert het verhaal daarachter te weten te komen.
Haar persoonlijke doel is een verzoek van haar moeder. Die heeft een oude foto met wat familieleden en haar moeder vraagt haar te proberen die personen te vinden. Het verzoek is blijkbaar impulsief, want moeder blijkt niet geïnteresseerd als Helen haar van haar vorderingen op de hoogte wil brengen.
Het verhaal in die bijbel en de zoektocht resulteren in een reis door het mysterieuze land en brengt haar ook naar het grensgebied met Turkije, een reis die gezien het roerige verleden niet van gevaar ontbloot is.
Vreemde conversaties
Wat volgt is een fragmentarische vertelling bestaande uit verschillende verhaallijnen die elkaar afwisselen. Je leert wat over de Armeense manier van inbinden, hier en daar krijg je wat mee van de Armeense geschiedenis. Tussendoor lees je over het verhaal waarvan enkele fragmenten in die bijbel staan en heeft Helen enig succes met haar andere naspeuringen. Af en toe belt ze naar haar partner thuis terwijl zij in Armenië een affaire heeft. In een kleine 250 pagina’s gaat het verhaal alle kanten op, maar het blijft vooral oppervlakkig.
De stijl is bijzonder en die moet je liggen. De gesprekken zijn vreemd en net zo fragmentarisch als de rest. Een paar voorbeelden:
“’Ik maak me geen zorgen.’
‘Dat voorspelt niet veel goeds.’
‘Meen je dat nou?’
‘Heb je geen sigaretten?’
‘Ik heb tomaten, ik kan een salade maken. En ik heb nog wat kaas en brood.’”
Of als Helen haar partner belt:
“’Waarom is de lamp omlaag gedonderd?’
‘Dat weet ik niet. De haak. De kalk.’
‘Ben je aan het roken?’
‘Ik doe het raam open.’
‘Dat bedoelde ik niet. Heb je het druk?’”
Maak er maar wat van. En met die vijf woorden heb je het eigenlijk wel geschetst. Hier zijn leeuwen is een vreemde roman die interessante punten raakt, aardige verhaallijnen zou kunnen opleveren maar die lichtelijk teleurstelt.
Literatuur
Wereldbibliotheek
2021
Paperback
253
Floor Borsboom
9789028451070
Ontdek meer van JKleest
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Jammer, dit leek me wel interessant