Het is tijd, de tekenen zijn overduidelijk,
zelfs hier in het dorp waar de vijand niet komt.
De kleinsten worden huilend wakker
uit dromen die zij uit de groten hun mond
Charles Ducal
Bevrijding – Charles Ducal
-1-
Gelijnd tegen een stalmuur: een vrouw
en tien kinderen. Een pistool wijst aan:
die alle sind ihre, die zwei sind Juden.
S. negen, J. twaalf. Uit hun spel gehaald,
Ochtendritueel – Charles Ducal
Elke morgen worden wij herenigd.
In de keuken ligt het hoofd
onder de kraan. Ik sluit het aan,
het spreekt getrouw de ochtendbede:
Misverstand 3 – Charles Ducal
Mijn vrouw is getrouwd met een dichter,
al had zij de zaak heel anders gepland.
Zij dacht aan een vader, een minnaar, een man.
Hij schrijft. Verder zijn er geen plichten.
En zelden is meer dan zijn lijf in bed,
mager en bleek in zijn eenzaam verlangen.
Soms staat hij op om een woord te vervangen,
verandert ‘geliefde’ b.v. in ‘slet’;
en likt zich de lippen, zelfvoldaan.
In gemeenschap wordt niets ondernomen.
Wel mompelt de vrouw af en toe in haar dromen,
ontregelde praat, door geen mens te verstaan.
Bron en analyse: Meander, Inge Boulonois