Oude mensen zijn niet anders, alleen ouder
Zo’n lief oud vrouwtje of leuk oud mannetje, toch. Vaak wordt met nogal wat vertedering gesproken over mensen die veruit het grootste deel van hun leven achter zich hebben. Best verbazend, er is geen enkele reden om aan te nemen dat mensen bij het bereiken van een zekere leeftijd ineens aardiger worden of leuker. Een van de verdiensten van Pogingen iets van het leven te maken van Hendrik Groen laat zien dat ook bejaarden gewoon een afspiegeling vormen van de bevolking, met relatief net zoveel vervelende als aardige mensen. Maar dan wat ouder. En hulpbehoevender. En kwetsbaarder.
Roman
Meulenhoff
13 juni 2014
Paperback
328
Hendrik Groen is wel oud maar niet dood, en niet van plan zich eronder te laten krijgen. Toegegeven: zijn dagelijkse wandelingen worden steeds korter omdat de benen niet meer willen en hij moet regelmatig naar de huisarts. Technisch gesproken is hij bejaard. Maar waarom zou het leven dan alleen nog maar moeten bestaan uit koffiedrinken achter de geraniums en wachten op het einde? In korte, ogenschijnlijk luchtige, maar vooral openhartige dagboekfragmenten laat Hendrik Groen je een jaar lang meeleven met alle ups en downs van het leven in een bejaardentehuis in Amsterdam-Noord. Op de laatste dag van het jaar zal het nog moeilijk zijn om afscheid te nemen van dit charmante personage...