Ik wil je iets vertellen nu je wakker bent, weer wakker
bent en bungelt in mijn armen, nu ik naar de stilte
en mijn bed sta te verlangen.
–
Ingmar Heytze
Signets sauvages – Ingmar Heytze
Onvermoede boekenleggers:
kassabonnen, kledingmerkjes,
blaadjes uit vergeten herfsten,
pleisters (niet zo’n goed idee),
ganzenveren, bankbiljetten,
nieuwe veters, enveloppen,
vloeitjes, foto’s, tafelzilver,
uitgedroogde plakjes ham,
dubbelzacht toiletpapier,
wikkels van de chocola,
elastiekjes, ezelsoren,
paperclips et cetera.
Denim Blues – Ingmar Heytze
Spijkerbroeken vol met meisjes
zweven wiegend door de wereld.
Als de meisjes zijn gaan slapen –
meisjes slapen zacht en rond-
droomt de stof een blauwdruk
van hun billen op de grond.
Hipstamatic – Ingmar Heytze
Ik zie mijn dochter rennen
door het gras. Nachtlicht,
onweerslucht met strepen zon.
Tweedehands regen – Ingmar Heytze
Er valt geen sneeuw met kerst, dit jaar.
De weerman had het al verwacht.
Het regent, dat is zonneklaar, ook
in de Stille Nacht. Zo gaat dat hier,
dat weet je toch vooraf. We hebben
geen klimaat, we hebben straf.
Meubelboulevard – Ingmar Heytze
Ik ben bang dat iedereen hier is gemonteerd
met zo’n sleuteltje op een grauwe maandag
tot bloedens toe in model geschroefd met
de tekening ondersteboven en achteraf
nogal wat onderdelen over
Heden geen gedicht – Ingmar Heytze
Vandaag waaide er iets onzichtbaars in mijn oog.
De huisarts spoot fluor op mijn netvlies
om te zien of verder alles in orde was.
Later werd ik aangereden
door een rode Volvo.
Voor de liefste onbekende – Ingmar Heytze
Wat ben ik blij dat ik je nog niet ken.
Ik dank de sterren en de maan
dat iedereen die komt en gaat
de diepste sporen achterlaat, behalve jij,
dat jij mijn deuren, dicht of open,
steeds voorbijgelopen bent.