De aflevering van vorige week gemist? Klopt. Het kwam er niet van. Daarom deze week een inhaalslag! In de weken 10 en 11 zijn de volgende (nieuwe) boeken mij opgevallen:
Geen categorie
De katholieke school – Edoardo Albinati
Waarom die gruwelijke misdaad?
Je hebt boeken waarvan je je van tevoren afvraagt waarom ze zo ongelooflijk dik zijn. Na lezing kun je dan tot de conclusie komen dat er weinig tot niets overbodigs in staat. Het kan ook zijn dat enorm dikke boeken voor een groot deel bestaan uit tekst die je gerust had kunnen overslaan omdat het nauwelijks interessant is. De katholieke school van Edoardo Albinati zit daar tussenin. Het bevat 1.486 pagina’s waarvan een deel zeer boeiend is en waarvan de rest minder of nauwelijks interessant is. Het enige wat je met zekerheid kunt vaststellen is dat de auteur dit blijkbaar nodig had, het krijgen van inzicht in de achtergronden en omstandigheden die hebben geleid tot een gruwelijke misdaad, gepleegd in de jaren zeventig.
Veenland – Daisy Johnson
Sterke en verwarrende verhalen
Daisy Johnson, Oxford, geboren in 1990, heeft een tamelijk overtuigende start gemaakt van haar schrijfcarrière. Voor haar korte verhalen heeft ze al prijzen en nominaties in de wacht gesleept. Haar eerste roman kwam op de shortlist van de Man Booker Prize terecht. Haar verhalenbundel Veenland is in vertaling uitgebracht door Koppernik, een uitgeverij die al vaker heeft aangetoond een neusje te hebben voor eigenzinnige schrijvers. Met deze auteur hebben ze weer een veelbelovend talent aan hun toch al mooie fonds toegevoegd.
Boekentips week 7 – 2019
Elke week worden in diverse media verschillende boeken besproken. In week 7 zijn de volgende (nieuwe) boeken mij opgevallen:
Boekentips week 4 – 2019
Elke week worden in diverse media verschillende boeken besproken. In week 4 zijn de volgende (nieuwe) boeken mij opgevallen:
Boekentips week 3 – 2019
Elke week worden in diverse media verschillende boeken besproken. In week 3 zijn de volgende (nieuwe) boeken mij opgevallen:
Laatste dagen van december – Menno Wigman
We verdoen de dagen in een waas
van strijkers en weemoedigheid.
Dit is de tijd van valse wensen
en bewogen brieven, de laatste
van het jaar. Hoe dan de broze
maanden bovendrijven, hoe de dagen,
voor het eerst weer, tellen.
Wolken &c. – Donald Niedekker
Boeiende lofzang op het leven
Donald Niedekker is niet zo’n heel bekende schrijver. Toch heeft hij al aardig wat werken gepubliceerd, zoals romans, dichtbundels, reisboeken en novellen. Zijn eerste roman verscheen in 2002. In de zes jaar daarna kwam er gemiddeld ongeveer één boek per jaar uit, maar in 2008 stokte de productie. In 2015 kwam het weer op gang; bij uitgeverij Koppernik zijn sindsdien drie romans verschenen. Eén daarvan, Oksana, werd genomineerd voor de Fintro Literatuurprijs. Onlangs verscheen zijn nieuwste werk, Wolken &c.
Bronzen Uil
Van de website Het Betere Boek:
“De Bronzen Uil 2018, de literaire prijs van het Willemsfonds voor de beste Nederlandstalige debuutroman, gaat naar Dochter van de Antwerpse schrijfster Lenny Peeters. Ze werd unaniem als beste debuut naar voren geschoven door het vijfkoppige jurypanel. Bert Moerman wint de publieksprijs. Mee door de financiële steun van het Vlaams Fonds voor de Letteren ontvangt de winnaar van de Bronzen Uil 7000 euro en een literaire tour door Vlaanderen en Brussel.
Unanieme beslissing
Bij alle juryleden stond Dochterhelemaal bovenaan te prijken als beste debuut. “Dit wreed boek over een verstoorde familierelatie, geschreven in een efficiënte stijl ontdaan van alle franjes, greep ons allemaal naar de keel”, zegt juryvoorzitter Sylvain Peeters.
Over Lenny Peeters
Lenny Peeters (1975) is een prijswinnend schrijfster van korte verhalen uit Antwerpen. In 2008 won ze met Familiegevoel de Flits Fictie-wedstrijd van Club Propaganda, en in 2010 met Nanoseconde de verhalenwedstrijd van Uitgeverij Contact. Dochter is haar debuutroman.”
Beate en haar zoon – Arthur Schnitzler
Omstreden en gerespecteerd
Arthur Schnitzler geldt als de één van de belangrijkste Oostenrijkse schrijvers van het fin de siècle. Zijn werk zorgde destijds vaak voor ophef, eerder om de thematiek dan om zijn kwaliteiten als schrijver. Hij werd geroemd om zijn psychologisch inzicht en niet door de minsten. Zo was hij goed bevriend met Sigmund Freud die zich ooit zou hebben afgevraagd hoe Schnitzler intuïtief de kennis etaleert die Freud zich pas na moeizame arbeid heeft verworven.
Beate en haar zoon stamt uit 1913 en werd door de moraalridders van toen zeer bekritiseerd: katholieke critici spraken een banvloek uit. Nu het na ruim een eeuw eindelijk (!!) in een prima vertaling van Jef Rademakers is uitgebracht door Uitgeverij Aspekt kunnen ook Nederlandstalige lezers kennis nemen van deze fraaie novelle.