Heerlijke verhalen voor jong en oud
And now for something completely different. Het is zo’n slogan die geheel van toepassing is op dit vermakelijke kinderboek dat ik tussen alle boeken voor volwassenen door heb gelezen. Awee Prins is vooral filosoof, hij doceert aan de Erasmus Universiteit. Hij is kenner van het werk van Heidegger. Hij wilde een kinderboek schrijven waarbij volwassen niet in slaap vallen tijdens het voorlezen. Met De dag dat de zee weg was is hij daarin uitstekend geslaagd.
De dag dat de zee weg was bevat vijf korte verhalen. De illustraties zijn van de gelauwerde Thé Tjong-Khing. Het zijn ontwapende verhalen met soms wrede teksten zoals in sommige sprookjes, met hoopgevende boodschappen en met licht absurde trekjes. Het zijn verhalen die vooral bedoeld zijn voor kinderen van alle leeftijden, maar ook volwassenen zullen er heel veel plezier aan beleven.
Het eerste verhaal is het titelverhaal. Het gaat over de garnaal Kees die slecht heeft gedroomd en bij het wakker worden toe is aan een duik in zee. Hij schrikt: de zee is weg. Zijn buurman is een inktvis. Hij gebruikt al zijn armen om boeken te schrijven, soms wel acht tegelijk, maar komt nooit buiten. Hij zoekt de oplossing in boeken maar vindt niets. Garnaal Kees bijt hem toe:
“De wereld is niet wat in boeken geschreven staat, de wereld is echt en wat op een vreselijke manier gebeurt”.
Het komt gelukkig weer goed, zoals in de meeste sprookjes. Waarom de zee weg was en hoe die ook weer terugkomt is verrassend.
Het volgende verhaal gaat over wasberen. Hun naam zegt precies wat zij doen. In dat verhaal worden enkele namen van diersoorten genoemd, zoals zeehond en slechtvalk; hoe letterlijk kun je die nemen?
Het derde verhaal heeft de uitdrukking “dat varkentje zullen wij wel even wassen” als uitgangspunt. Het heeft een mooi, lieflijk einde.
In Slimme Hans is een voorbeeld te lezen van hoe wreed mensen kunnen zijn. Zijn ouders zijn ineens weggelopen Maar Hans is slim. Hij gaat op pad en weet allerlei dure spullen te bemachtigen. Hij is onderweg vele dieren en uiteindelijk ook de bewaker van de schat, een monsterhond, te slim af. Hans en zijn broers en zussen kunnen feestvieren.
Ook het laatste verhaal is bijzonder leuk, vertederend. Het gaat over het avontuurlijke konijn Stampertje dat zo graag een olifant zou willen zijn.
De dag dat de zee weg was is een bijzonder leuk boek met heel mooie illustraties. De verhalen zijn stuk voor stuk vermakelijk, licht van toon, soms leerzaam, en vooral ontwapenend. De uitvoering is prachtig!
En hoewel het soms best stevig is zullen kinderen er geen nachtmerries aan overhouden. Want zoals het meestal in sprookjes gaat:
“het loopt allemaal goed af, hoor! Dit is tenslotte een sprookje en niet het echte leven.”
De dag dat de zee weg was
KInderboeken
De Bezige bij
2017
Hardcover
61
Op een goede – of eigenlijk slechte – dag blijkt de zee plotseling verdwenen. Alle vissen zijn in rep en roer. Een kleine garnaal is vastbesloten uit te vinden wat de oorzaak is en beweegt hemel en aarde om de leeggelopen zee weer gevuld te krijgen.
De dag dat de zee weg was bevat grappige, licht absurde en liefdevolle kinderverhalen met een knipoog naar de wereld van de volwassenen. Filosoof en schrijver Awee Prins tekende de verhalen op die hij aan zijn kinderen Dylan en Duider vertelde. Hij beschrijft een konijn dat een olifant wil worden, vertelt hoe een varken van zijn modderverslaving afkomt en hoe de beren de lakens van hun winterslaap schoon weten te houden. De bijzondere dierenverhalen komen tot leven door een dertigtal prachtige tekeningen van gelauwerd illustrator Thé Tjong-Khing.
Ontdek meer van JKleest
Abonneer je om de nieuwste berichten in je inbox te ontvangen.