Puntgave thriller
Nachtstorm is het tweede deel van het kwartet thrillers van Johan Theorin dat zich voornamelijk op het Zweedse eiland Öland afspeelt. Het eerste deel, Schemeruur, was veelbelovend en wekte de hoop dat dit een fraaie reeks zou kunnen worden. Nachtstorm versterkt dat alleen maar, het is een sfeervolle thriller, tot in de puntjes verzorgd. De bekroning in 2009 met de toonaangevende prijs, De gouden sleutel, voor de beste Scandinavische misdaadroman is eens temeer een bevestiging daarvan.
Joakim en Katrine hebben besloten om het drukke Stockholm te verlaten en met hun twee jonge kinderen op Öland te gaan wonen. Het contrast kan niet groter zijn; ze betrekken een oude hofstee op het ver afgelegen noordelijke puntje van het eiland.
Terwijl Joakim zijn werkzaamheden in Stockholm afrondt houdt Katrine zich bezig met het opknappen van het oude pand. Vlak voordat hij zich op pad begeeft om zich met zijn gezin te verenigen krijgt hij een verontrustend telefoontje: zijn dochtertje is verdronken. Als hij na een onrustige rit aankomt wacht hem een nare verrassing. Men heeft zich vergist in de naam. De drenkeling blijkt Katrine te zijn; het is illustratief voor het niveau van de speurders. Er zijn geen aanwijzingen voor een onnatuurlijke dood.
In diezelfde periode wordt het eiland geteisterd door inbraken, soms met grof geweld. Tijdens het onderzoek daarnaar vindt de net gestarte politievrouw aanwijzingen die een ander licht kunnen werpen op de dood van Katrine. Is er toch meer aan de hand?
Joakim en zijn kinderen doen hun best om hun leven weer op te pakken. Het is een verhaallijn die met de nodige mystiek is omgeven. De geest van Katrine lijkt rond te waren en vooral zijn dochter lijkt met deze verschijning in contact te staan. Het is een bovennatuurlijk gegeven dat nergens gekunsteld aandoet.
Het wordt afgewisseld met het verhaal van een kleine crimineel die onder druk wordt gezet door twee zware jongens om zich met het grotere werk bezig te houden. Het is een nogal klunzig opererend stelletje gajes.
En dan hebben we nog Tilda, de politievrouw, van goede wil maar onervaren, eerder een verkeersbrigadier dan een rechercheur.
Deze verhaallijnen wisselen elkaar af en langzaam, soms bijna tergend traag, ontvouwt de plot in Nachtstorm zich. Theorin doet dat perfect. Het verloopt aanvankelijk rustig maar telkens weer weet hij net op tijd een nieuwe draai aan het verhaal te geven waardoor je blijft lezen. Het dwingt bewondering af voor het schrijverschap van Theorin die het verhaal perfect onder controle heeft, het nergens onnodig traag laat aanvoelen en zich tegelijk zo goed weet te beheersen dat de beslissende ontwikkelingen niet te vroeg, niet te laat, maar precies op tijd in gang worden gezet.
Zijn sfeertekening is meesterlijk. Wie Öland niet uit eigen ervaring kent kan zich er door de prachtige beschrijvingen een bijzonder goede voorstelling van maken. De geïsoleerde ligging, de enige verbinding met het vasteland is een brug van zes kilometer, komt goed tot zijn recht en is functioneel in het verhaal. De sfeer, afwisselend van zeer toeristisch in de zomer (het zomerpaleis van de Zweedse koninklijke familie staat niet voor niets op het eiland) tot een bijna volkomen isolement in de ijzige winters is fraai geschetst.
Het doet aan als een uit de krachten gegroeid dorp met enige achterstand in ontwikkeling. De klunzigheid van de criminelen en het aandoenlijke amateurisme van de speurneuzen zijn tekenend. De nogal knullige ontknoping is daarmee geheel in lijn en doet recht aan alles wat daarvoor heeft plaatsgevonden.
De perfecte thriller bestaat waarschijnlijk niet. Maar Nachtstorm van Johan Theorin komt daar wel verrekt dicht bij in de buurt. Een mooi plot, dito sfeer met een vleugje mystiek, goed uitgewerkte verhaallijnen, wat wil je nog meer?
De vier seizoenen op Öland
Thriller
De Geus
7 mei 2009
Paperback
413
Corry van Bree
Joakim is in de dertig wanneer zijn vrouw dood wordt aangetroffen. Katrine is verdronken en de politie gaat ervan uit dat het een ongeluk was. Het jonge gezin was kortgeleden naar het eiland Öland in de Baltische Zee verhuisd om er een oud vuurtorenwachterskwartier in ere te herstellen.
Joakim blijft achter met zijn verdriet, zijn twee kleine kinderen en het te renoveren huis. Het wordt hem te veel, hij verliest zijn greep op de werkelijkheid en brengt steeds meer tijd door op de zolder van de stal, waar hij de rondwarende geest van zijn vrouw voelt.
Langzamerhand beseft hij dat de dood van Katrine allesbehalve een ongeluk was.
Ontdek meer van JKleest
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.