Veelzeggende titel
Lotta Elstad (1982) is schrijver, journalist en historicus. Zij schrijft over alles wat haar bezighoudt, het varieert van politiek tot hedendaagse populaire cultuur. Zoals de titel veelzeggend is over de hoofdpersoon, is deze persoonsbeschrijving net zo veelzeggend over de inhoud van Ik weiger na te denken. Het is een allegaartje van onderwerpen, nogal lukraak en zonder veel diepgang.
Zwanger en dan abortus. Of niet.
Er is één onderwerp dat de meeste aandacht krijgt, abortus. Hedda, een 33 jaar oude freelance journaliste heeft het moeilijk. Haar relatie met ene Lukas, blijkbaar niet veel meer dan een erotische vriendschap, is geschiedenis. Ze moet er even vandoor, het wordt Griekenland. Als het vliegtuig een noodlanding heeft moeten maken stapt zij als enige uit, met achterlating van haar bagage. Zie dan maar eens thuis te komen als het er financieel niet goed voorstaat en je niet meer durft te vliegen.
Ze komt uiteindelijk in Berlijn terecht. In een impuls volgt er een date die meteen op seks uitdraait. En ja hoor, ze raakt zwanger. Uiteindelijk lukt het om thuis te komen en ze besluit: het wordt abortus. In Noorwegen heb je dan drie werkdagen bedenktijd en dat is van deze jongedame echt te veel gevraagd.
Duurt lang, het stopwoordje van deze generatie, je hoort het haar denken. In die tijd gebeurt er van alles met haar, zij gaat van hot naar her. Dat degene die haar bezwangerde haar achterna komt was ook niet de bedoeling. Toch klitten ze aan elkaar, beter samen richtingloos door het leven dan alleen lijken beiden te denken.
Oppervlakkige en impulsieve hoofdpersoon
Het had zo mooi kunnen zijn. Ik weiger na te denken had een boek kunnen zijn dat serieus aandacht besteedt aan de dilemma’s die horen bij al dan niet abortus. In plaats van in te gaan op morele dilemma’s of andersoortige diepgang komt het nu niet veel verder dan ik wil het, of nee toch niet, ik doe het, of o nee ik durf niet.
Wat Lotta Elstad heeft beoogd met dit boek blijft een mysterie. Op de achterflap staat dat een krant het een feministische voltreffer noemt. Sorry, maar iedere serieuze feminist zou zich beledigd moeten voelen met deze vergelijking. Hedda is oppervlakkig, haar uiterlijk vindt zij te belangrijk en haar dagen vult ze met pretentieloos tijdverdrijf, zoals urenlang kijken naar Game of thrones. Het is een type dat vooral met zichzelf bezig is en dat, de titel zegt het al, weigert om na te denken. Het is één en al impulsiviteit en leeghoofdigheid, sympathie weet zij niet op te roepen.
Ik weiger na te denken is geschreven in een stijl die goed aansluit bij het doen en laten van deze hoofdpersoon. Korte zinnen, korte hoofdstukken, geschreven in een vrij jachtig tempo in de ik-vorm. Op zichzelf beschouwd is dat wel te prijzen, stijl en inhoud passen goed bij elkaar. Dat geeft in zekere zin een dubbel gevoel. Teleurstelling over het verhaal en hoe het is uitgewerkt, maar wel van een schrijfster die vermoedelijk veel beter kan.
—
Roman
Prometheus
2020
Paperback
253
Kor de Vries
9789044643626
Ontdek meer van JKleest
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.