Januari 2020

 

Mooie boeken, met één uitschieter

Wat heb ik in de afgelopen maand gelezen en welk boek is mijn boek van de maand geworden?

In januari heb ik zeven boeken gelezen. Dat is vrij gemiddeld. Over het niveau van de boeken heb ik niets te klagen. Goed, het waren niet allemaal toppers, maar slechte boeken zaten er niet tussen.

Het eerste boek dat ik uitlas was American Gods van Neil Gaiman, een donker, vrij somber boek. Dit schreef ik erover en ik sta daar nog steeds achter: het leest vlot, het is goed geschreven, maar het wel wat beknopter gekund. Toch ben ik niet erg enthousiast. Zonder dat ik er echt de vinger achter krijg waarom het zo is, heeft het mij niet echt weten te raken.

Het romandebuut van Manouk van der Meulen, De rode draagdoek, beviel mij wel. Een tikje voorspelbaar, dat wel, maar wel mooie tekening van de sfeer in Afrika en geloofwaardige karakters. Ben stiekem wel benieuwd naar een volgend boek van haar.

Bij De vos door Dubravka Ugrešić had ik mij een ander verhaal voorgesteld maar waarop dat is gebaseerd? Ik weet het niet. Het is niet echt een roman met veel samenhang, wel een aantal verhalen en persoonlijke geschiedenissen met verbindende elementen. Niet heel goed, maar zeker ook niet slecht.

De kinderjaren van Jezus was mijn beter laat dan nooit kennismaking met Coetzee. Een verhaal met veel religieuze elementen, maar niet een religieus boek. Eerder heeft het iets van een filosofisch gedachtenexperiment. Ik kan er kort over zijn: het is mij uitstekend bevallen!

Téa Obreht had ik gezien bij Crossing border. Ik kende haar van naam, meer niet, maar naar aanleiding daarvan werd ik wel benieuwd naar haar werk. De tijgervrouw van Galina is niet haar meest recente werk. De roman bevat een aantal verhalen, terugblikken, volksverhalen, die op zich wel passen in het geheel maar stuk voor stuk beter zijn dan het geheel. Eigenlijk jammer dat deze geregeld werden onderbroken door de rode draad.

Als ik dan toch een tegenvaller moet noemen dan is dat wel De rekening van Jonas Karlsson. Een eerder boek van hem, De kamer, beviel mij uitstekend. Deze kan daar niet aan tippen. Een aardig gegeven maar wat een matige uitwerking en wat een slap einde.

En als laatste Leugenaar van Ayelet Gundar-Ghosen. Dat deze dame een mooie stijl heeft wordt met dit boek wel duidelijk. Over het verhaal hink ik op twee gedachten. De leugen waarop dit boek is gebaseerd zorgt wel voor een geforceerde en enigszins tegenvallende ontknoping. Maar lees je het als kritiek op het hijgerige gedrag van media dan is het wel sterk.

Het kan geen verrassing zijn dat mijn favoriet van januari mijn kennismaking met Coetzee is, De kinderjaren van Jezus. Nu gauw verder met het vervolg daarop!

Link naar eerdere afleveringen

 

Share

1 gedachte over “Januari 2020”

  1. Geniet altijd van je maandverslagen Jan! Bedankt dat je de tijd neemt om deze verslagen te maken. Ik haal er altijd wel een boekje uit om voor mezelf te proberen. Super!

    Beantwoorden

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.