als ik aan de dood denk
droom ik van een oeroude vrouw
in een uuroud meisje
en herinner me
dat ik een afspraak heb
in de Paradijstuin van Esfahan
de stad waarin ik
archibouwliedjes zong
op straat
langs de rivier
en in de bosjes
de enige keer dat ik hier wilde zingen
was er geen microfoon in de ring
en ik ging knock-out
in de eerste ronde
zoals afgesproken
niet dat ik erbij betrokken was
nee
ik ben niet goed in uitspraken
laat staan afspraken
toen ik me hier in een hoerhuis nestelde
naast een aardige boervrouw
wist niemand
of ik een dwaas was
of een vreemde snuiter
nu mij na vele jaren
het ABN geen donder kan schelen
want ik heb geleerd
van achter naar voren te lezen
kan ik in mijn huurwoning
(met een aanzienlijke huurachterstand)
Mevrouw Ineke van der Berg
(mijn aardige buurvrouw)
een kopje Turkse koffie aanbidden
En verder
‘er zijn geen nieuwe berichten’
Ontdek meer van JKleest
Abonneer je om de nieuwste berichten in je inbox te ontvangen.