Bijzondere vriendendienst
De vierde roman van de mij tot voor kort geheel onbekende Hein-Anton van der Heijden is getiteld Twee koffers en blijkt een aangename verrassing. Het boek heeft een verhaallijn die weliswaar centraal staat, maar die vooral een kapstok is waar de auteur van alles aan heeft opgehangen.
Twee keer twee
Léon Huet, voor de buitenwereld schrijver van bevlogen beschouwingen en boeken over film, heeft weinig omhanden. Een nieuwe pandemie heeft de wereld weer tot stilstand gebracht, zijn volle agenda is teruggebracht tot het schrijven van een tweewekelijkse column. Vervelend, maar hij heeft daardoor wel de tijd om de laatste wens van Daaf, zijn grootste vriend, in vervulling te doen gaan: het uitstrooien van zijn as. In Triëst, want daar is hij tot bloei gekomen.
De reis kan worden bekostigd met de opbrengst van de inhoud van Twee koffers, gevuld met zeldzame erotica. De reis brengt hem naar verschillende steden in Europa, tussenstops op weg naar de eindbestemming. Zonder slag of stoot gaat het niet. Hij heeft een koffer bij zich met daarin, in zeven plastic potten, de as van Daaf. Een zeer degelijke koffer zo blijkt, als hij de code van het slot niet meer weet. In plaats van in een boek te duiken, moet Léon op zoek naar iemand die het voor hem kan openen. Het lukt, maar voor de zekerheid koopt hij toch een andere koffer en zo vervolgt hij zijn reis, met Twee koffers.
Interessante gedachten
De reis op zich en alle bijkomende beslommeringen zijn matig interessant, vrij alledaagse problemen. Boeiender zijn de gedachten van de hoofdpersoon die het boek inhoudelijk zijn waarde verschaffen. Het virus en wat het met de mens doet, is een belangrijke aanleiding: het zou invloed hebben op slaap, bewustzijn en tijdsbesef. Daar kun je als schrijver van alles mee en die kans laat Van der Heijden niet liggen.
Twee koffers is rijkelijk gevuld met bespiegelingen over heden en toekomst, de schijnwereld van de film en het echte leven en dood en leven komen ook aan bod, hoe kan het ook anders in een wereld die te kampen heeft met weer een pandemie.
De auteur laat zich wel gelden. Zo uit hij zijn zorgen over leefbaarheid en populisme:
“Populistische politici hadden fictie gemaakt van het rationele denken”.
Je vertoeft vooral in het hoofd van León. Dergelijke boeken zijn niet altijd even goed leesbaar, soms is het een hoop geworstel, maar dat is in dit boek niet het geval. Twee koffers is een aangename leeservaring, niet zozeer door het vrij magere verhaal, maar meer door alles eromheen.
Roman
Elikser
2023
Paperback
257
Ontdek meer van JKleest
Abonneer je om de nieuwste berichten in je inbox te ontvangen.