Ik zoek het woord – Wislawa Szymborska

Ik wil ze in één woord beschrijven:
hoe zijn ze?
Ik neem gewone woorden, steel die uit woordenboeken,
meet, overweeg en onderzoek –
Geen enkel
is geschikt.

Elk moedigste – laf,
elk honendste – nog heilig.
Elk wreedste – te mededogend,
het hatelijkste – te weinig verbeten.

Dat woord moet als een vulkaan zijn,
laat het slaan, steken, afstoten,
als Gods ergste toorn
als kokende haat.

Ik wil dat dat ene woord
doordrenkt is met bloed,
dat als een executiemuur
elk massagraf in zich huisvest.

Laat het nauwkeuriger en duidelijker omschrijven
wie zij waren – alles wat er plaatsvond.
Want dat wat ik hoor,
want dat wat men schrijft –
is te weinig.
Te weinig.

Onmachtig is onze taal,
haar toon plotseling – armzalig.
Met alle kracht van mijn gedachten,
zoek ik dat ene woord –
maar kan het niet vinden.
Het lukt me niet.