Blauwzuur – Arnaldur Inðridason


Doodlopende weg

Arnaldur Indriðason
heeft een prachtige reeks geschreven met Erlendur Sveinsson in de hoofdrol. De laatste delen van die serie leek de auteur te zoeken naar nieuwe inspiratie. Zo ging hij terug naar de beginjaren van Erlendur bij de politie in plaats van verder te gaan in de tijd. Het leek een inventieve manier om de succesvolle reeks uit te bouwen, doch het wekte vooral de indruk dat er niet veel rek meer zat in de hoofdpersoon. Met Blauwzuur is hij een nieuwe weg ingeslagen met nieuwe hoofdpersonen en een verhaal dat zich in een verder verleden afspeelt, de oorlogsjaren.

Het kleine IJsland speelde door de strategische ligging een belangrijke rol in de Tweede Wereldoorlog. Het eiland werd bezet, niet door de Duitsers maar door geallieerde troepen. In de zomer van 1941 wordt een handelsreiziger vermoord en dat niet alleen: op het voorhoofd van het slachtoffer blijkt met diens eigen bloed een hakenkruis te zijn getekend. De moord is gepleegd met een door Amerikaanse troepen gebruikt wapen.
Aanvankelijk is er verwarring over de identiteit van het slachtoffer. Als die eenmaal is achterhaald kan het onderzoek echt op gang komen. Het onderzoek wordt uitgevoerd door het toevallige duo Flóvent en Thorson. Zij hebben aanvankelijk nauwelijks aanknopingspunten en het kan nog alle kanten op. Halverwege Blauwzuur zijn er motieven te over, er zijn verschillende potentiële daders of medeplichtigen. Veel mist, die in het soms tergend trage vervolg maar heel langzaam optrekt.

Blauwzuur lijkt tot halverwege een geslaagde poging om een frisse, nieuwe start te maken. De setting en sfeertekening zijn onveranderd, de signatuur van Inðridason is onmiskenbaar. De hoofdpersonen hebben een aangename frisheid. In een mat en traag middenstuk waarin de auteur te veel woorden nodig heeft zakt het niveau weg naar een voor hem ongebruikelijk matig niveau. Het slot is dan weer iets pakkender maar ook dat komt niet in de buurt van diens normale niveau.

Ondanks dat het halverwege nog alle kanten op kan en er alle mogelijkheden zijn om allerlei verrassingen uit de hoge hoed te toveren laat de auteur het behoorlijk liggen. De plot ontwikkelt zich in een voorspelbare richting, de mist lijkt vooral te zijn opgetrokken om de zwakte van het verhaal te camoufleren.

De hoofdpersonen verliezen in het tweede deel hun frisheid. Zij blijven te flets en spreken nauwelijks tot de verbeelding. Kenmerkend hiervoor is dat je jezelf geregeld afvraagt wie van de hoofdpersonen aan het woord is of in actie is gekomen.

De stijl en de sfeertekening vergoeden veel. Dat kan echter niet voorkomen dat de auteur met Blauwzuur qua plot en hoofdpersonen een doodlopende weg lijkt te zijn ingeslagen.

Blauwzuur Boek omslag Blauwzuur
Arnaldur Indriðason
Thriller
Q
9 mei 2017
Paperback
283
Adriaan Faber

 

Reykjavík is aan het begin van de Tweede Wereldoorlog een stad van veertigduizend inwoners. In de eerste oorlogsjaren komen er met de bezettingstroepen tienduizenden militairen binnenstromen. Hun relatie met de plaatselijke bevolking – speciaal met vrouwen – is velen een doorn in het oog.
Wanneer in de zomer van 1941 in een goedkoop huurappartement in Reykjavík een handelsreiziger dood wordt aangetroffen, blijkt hij te zijn doodgeschoten met een Amerikaans wapen. Thorson en Flóvent komen iets op het spoor dat groter is dan de handelsreiziger alleen en dat verdacht veel lijkt op spionage voor de Duitsers…

Share

Ontdek meer van JKleest

Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.

2 gedachten over “Blauwzuur – Arnaldur Inðridason”

  1. Het kan nu eenmaal niet altijd prijs zijn. Ook bij Indridason dus niet als ik je zo lees. Jammer. Ik lig trouwens hooeloos achter met zijn boeken. ?

  2. Ik vind zijn laatste boeken allengs minder geworden. Nog steeds wel acceptabel maar niet meer top.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.