Vader op zoon – Jules Deelder

We liepen door de duinen
Het was een uur of vier
We zagen de ochtend gloren
We waren verschrikkelijk hier

Er werd geen woord gesproken
De stilte was genoeg
We werden opnieuw geboren
We waren in korte broek

M’n vader en ik en m’n vader
We wisten méér dan ooit
dat wij dezelfde waren
en die verandert nooit.

Share

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.