We liepen door de duinen
Het was een uur of vier
We zagen de ochtend gloren
We waren verschrikkelijk hier
Er werd geen woord gesproken
De stilte was genoeg
We werden opnieuw geboren
We waren in korte broek
M’n vader en ik en m’n vader
We wisten méér dan ooit
dat wij dezelfde waren
en die verandert nooit.
Ontdek meer van JKleest
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.