Commandant Camille Verhoeven vindt na de onverwachte dood van zijn vrouw opnieuw geluk bij de lieve Anne, maar dan slaat het noodlot toe. Bij een overval op een juwelier raakt Anne zwaargewond en ze belandt in het ziekenhuis. Door zijn relatie met Anne mag Verhoeven de zaak niet op zich nemen, maar als zij opnieuw bedreigd wordt, kan hij zich niet afzijdig houden en gaat hij op zoek naar de dader. Maar schijn bedriegt en Verhoeven zal voor hij de dader kan vangen nog hele onverwachte ontdekkingen doen. En dan doemt de vraag op: wie is de dader en wie het slachtoffer?
Gecompliceerd slotakkoord
In de eerdere delen van de reeks met Camille Verhoeven hebben we kunnen lezen dat zijn werk bij de politie zijn privéleven bepaald niet onberoerd heeft gelaten. Vier jaar na de dood van zijn geliefde Irene wordt hij opnieuw verliefd. Anne Forestier is een slimme en aantrekkelijke vrouw. En ook zij is een stuk langer dan de slechts één meter vijfenveertig kleine Camille. Het verschil in lengte kan niet voorkomen dat zij als mens naar elkaar toe groeien.
Na een paar zware jaren lijkt het weer goed te komen met Verhoeven. Totdat Anne getuige is van een gewelddadige overval op een juwelier. De overvallers willen haar uit de weg ruimen maar wonderwel overleeft zij het. Anne belandt zwaargewond in het ziekenhuis.
Het zou geen zaak moeten zijn voor Camille Verhoeven want te nauw betrokken. Hij wringt zich in allerlei bochten om ervoor te zorgen dat hij het onderzoek mag leiden. Als zijn nauwe band met Anne bekend wordt stapelen de problemen zich op. Hij wordt van het onderzoek af gehaald maar hij laat zich niet tegenhouden. Hij heeft daar een heel goede reden voor die pas aan het einde duidelijk wordt.
Camille kent veel plotwendingen. Te veel misschien?
Lemaitre heeft een reputatie hoog te houden als het gaat om plotwendingen. Ook in Camille weet hij de lezer telkens op het verkeerde been te zetten. Het zorgt ervoor dat zijn verhalen tot het einde toe blijven boeien en de afloop onvoorspelbaar is. In Camille is dat niet anders, sterker nog, hij doet er nog een schepje bovenop. Hij weet weer te verrassen maar de laatste plotwendingen zijn op, misschien wel over, het randje van wat nog geloofwaardig kan zijn.
Camille begint goed en is dan van vertrouwd hoog niveau. Daarna blijft het een tijdje kabbelen. Er gebeurt van alles maar echt spannend wordt het pas weer als we inmiddels ruim over de helft van het boek zijn. Het laatste deel maakt wel een hoop goed maar het kan toch niet voorkomen dat over het geheel genomen Camille een stukje minder is dan wat Lemaitre eerder heeft gepresteerd.
Daarbij komt dat ook de belangrijkste personages weinig ontwikkeling vertonen en de nieuwe spelers spreken niet erg tot de verbeelding.
Conclusie
Het verhaal in Camille is niet zo sterk als in eerdere delen van de reeks. Stilistisch is het nog steeds prachtig, de personages worden aardig neergezet maar ontwikkelen zich niet door. Het verhaal blijft na een veelbelovende start te lang kabbelen.
Het is een tikje teleurstellend omdat het niet kan tippen aan de eerste twee delen van de reeks. Desondanks is Camille nog steeds een bovengemiddeld goede thriller. En toch is het goed dat er een einde aan deze reeks komt. Veel meer lijkt er niet uit te halen en op tijd stoppen met een reeks is ook een gave.
Ontdek meer van JKleest
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.