Boeiend en informatief werk over prachtig gebied
Het is augustus 1992. Hans Olink heeft met zijn gezin de vakantie in de Ardennen erop zitten. Als zij de sleutels van het verblijf willen terugbrengen valt hen op dat het huis van de verhuurder te koop staat. Ze vragen om het te mogen bezichtigen en de eerste indruk is niet heel positief. Benauwend, klein en veel achterstallig onderhoud. Meer uit beleefdheid dan uit enthousiasme noteren zij het telefoonnummer.
Terug in Amsterdam. Enkele vervelende ervaringen en de sfeer in de stad brengen de herinnering weer tot leven en de Ardense bouwval lijkt ineens een aanlokkelijk toevluchtsoord. De prijs blijkt acceptabel en ze kopen het, vooral met de gedachte om de mogelijkheid te hebben om de stad te ontvluchten.
Boeiende geschiedenis en eigenzinnige bewoners
Tot zover heeft het boek De Ardennen alles in zich om uit te groeien tot een typisch “Ik vertrek” scenario. Natuurlijk gaat het voor een deel wel over de inspanningen die zij moeten leveren om het huis en het terrein leefbaarder te maken en uiteraard ontbreekt ook de moeizame gewenning aan buren en omgeving niet. Dat is het dan ook wel. Het gaat verder vooral over het natuurgebied, de geschiedenis daarvan en zijn kleurrijke, eigenzinnige inwoners.
Na het openingshoofdstuk volgen er verschillende andere met telkens een andere insteek. Olink besteedt aandacht aan het verleden van het gebied. De Ardennen was ooit een aaneengesloten natuurgebied dat een groot deel van West-Europa bedekte. Mysterieus, donker, dreigend, onherbergzaam. Door de eeuwen heen werd het allengs kleiner, bomen werden gekapt, het werd gecultiveerd. Die “ontwikkeling” is min of meer tot stilstand gebracht, hetgeen resteert is nog steeds indrukwekkend met dezelfde karakteristieken als vroeger. Maar wel kleiner, veel kleiner.
Olink behandelt aspecten als de economische geschiedenis. Waar heeft de bevolking door de eeuwen heen van geleefd? Hoe komt het dat mineraalwater uit de Ardennen zo’n succes is geworden? Hij gaat in op flora en fauna en uiteraard kan hij ook niet heen om de belangrijke rol van het gebied aan het einde van de Tweede Wereldoorlog.
Deze grote onderwerpen wisselt hij af met kleinere, zoals lokale gebruiken, het bijzondere karakter van de mensen in het kleine dorp waar hun huis staat en allerlei alledaagse gebeurtenissen. Soms vormen voorwerpen als een helm of andere toevallige vondsten al de aanzet tot een boeiende geschiedenis.
De Ardennen is door deze opzet een mooie mix van geschiedenis en het dagelijkse leven.
Informatief, auteur dringt zich niet op
In dit vlot geschreven boek kom je op die manier veel te weten over de streek. De Ardennen staat vol met interessante weetjes, maar de auteur heeft ook een goed oog voor couleur locale.
Wat verder opvalt is dat Olink zichzelf, noch zijn gezin op de voorgrond plaatst. Je komt over henzelf weinig te weten, in tegenstelling tot sommige mensen in de omgeving. Vooral hun buren, Jean en Mimi aan wie dit boek is opgedragen, leer je heel aardig kennen. Het is wel zo prettig dat Olink zichzelf en zijn gezin niet belangrijker maken dan waar dit boek wel over gaat.
De Ardennen is boeiend en informatief, je komt veel te weten over dit gebied en de geschiedenis. Daar heeft de lezer meer dan genoeg aan.
Non-fictie
Balans
2020
Paperback
293
9789463820752
Ontdek meer van JKleest
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.