Wonderschoon en leerzaam
Dit boek van Annie Dillard, Pelgrim langs Tinker Creek, zou mij geheel zijn ontgaan als niet kort na elkaar twee mensen dit zouden hebben genoemd. De eerste was de “elitaire Limburger” Chrétien Breukers, aldus de vaste aankondiging van podcastserie De nieuwe contrabas. De tweede was onze dochter die toen zij hierover hoorde meteen enthousiast opveerde en mij te kennen gaf dat ik dat absoluut moest lezen. Ik was eigenlijk al overtuigd, maar het laatste zetje gaf de recensie van Marjon Nooij op De Leesclub van Alles, zie de link onderaan.
Inhoud
In 1971 woont Annie Dillard, schrijfster van ‘Pelgrim langs Tinker Creek’, een jaar in de Amerikaanse staat Virginia, in een vallei waardoor de rivier Tinker Creek stroomt. Bijna dagelijks zwerft ze langs de oevers, waar haar geen detail ontgaat. Energiek en bezield vertelt ze in haar boek over de vaak genadeloze natuur in en rond de rivier en laat ze zien hoe gedurende de seizoenen alles onophoudelijk aan verandering onderhevig is. Ze dwingt de lezer voortdurend naar de details te kijken, en confronteert hem aldoor met het mysterie, de schoonheid én de wreedheid van het leven. En dat is meteen de grootste les van Dillards proza: dat we niet los van de natuurlijke wereld leven, maar er deel van uitmaken.
Het met de Pulitzer Prijs bekroonde ‘Pelgrim langs Tinker Creek is een subliem poëtisch essay, een zoektocht naar de betekenis van het leven en een natuurklassieker van jewelste.
Mijn indruk
En zo is het maar net! Pelgrim langs Tinker Creek is een boek dat je het beste rustig en gedoseerd tot je kunt nemen. Niet alleen vanwege deze zin die misschien wel het beste weergeeft hoe Annie Dillard in het leven staat:
“Maar wie een gezonde armoede, een gezonde eenvoud cultiveert, zodat het vinden van een cent zijn hele dag goed maakt, koopt met al zijn armoede een heel leven aan dagen.”
Ook om de volgende redenen:
- Het is leerzaam omdat je heel veel te weten komt van het dierenleven in en om deze rivier
- Je krijgt ook een goed beeld van de schoonheid en wreedheid van dieren, omdat ze nu eenmaal zo zijn
- Je leest over het verschil tussen kijken en zien
- Ze toont de nietigheid van de mens, bijvoorbeeld als door enorme regenval de rivier zijn verwoestende potentie laat zien
- Ze laat zien wat je kunt bereiken met geduld, stilzitten en observeren
- En nog zo veel meer…
Het gaat af en toe ook over flora, maar in veel mindere mate dan over fauna. Eigenlijk is er maar één ding dat ik wat minder vond: het religieuze sausje waarmee dit heerlijke gerecht is overgoten.
Het zet aan het denken
Pelgrim langs Tinker Creek is niet alleen leerzaam, het zet je ook aan het denken. Behalve de voornoemde redenen heb ik mij ook geprobeerd in Annie Dillard te verplaatsen.
Hoe zou het mij bevallen als ik een jaar in zo’n afgelegen gebied zou leven? Weliswaar was zij niet helemaal op zichzelf aangewezen maar het scheelde niet veel. Het klinkt zo romantisch en af en toe slaak je de verzuchting dat je verlangt naar een hutje op de hei, of zoiets. Afgezien van alle andere factoren die daaraan in de weg zouden staan: ik weeet het niet. Misschien zou ik na een paar dagen gillend gek worden. Misschien zou het mij zo goed bevallen dat ik er spijt van zou hebben dit niet veel eerder te hebben gedaan.
Zou ik dezelfde opmerkingsgave hebben als Annie Dillard? Geen idee, in haar geval lijkt mij dat een aangeboren gave, zo goed beheerst zij die kunst.
Ach, het is leuk om erover na te denken maar het zit er niet in dat het er ooit van zal komen. Dan maar “behelpen” met boeken over dit onderwerp. En als zij inhoudelijk zo rijk zijn en zo prachtig geschreven als Pelgrim langs Tinker Creek is dat bepaald geen straf!
Hier de link naar de recensie op DLVA waaraan ik niets heb toe te voegen en waarin alles staat wat ik er ook over zou willen zeggen.
Non-fictie
Atlas Contact
2019
Hardcover
319
Henny Corver
9789045037509
Ontdek meer van JKleest
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Het schijnt ook nog goed vertaald te zijn naar het Nederlands, wat extra fijn is bij natuurboeken. Al moet ik toch wel googlen om te weten hoe bepaalde dieren en planten eruitzien 😉
Zeker, ik herken dat opzoeken helemaal, wat een bijzondere dieren noemt zij soms