Het peloton en ik – Guillaume Martin

 

Sport als metafoor voor het leven

Om nou te zeggen dat er bij de naam Guillaume Martin meteen een lampje ging branden zou een kleine leugen zijn. Hij is blijkbaar een wielrenner met een redelijke erelijst. In 2021 heeft hij in twee van de drie grote rondes een klassering bij de beste tien bereikt. Dat ik niet eerder van hem heb gehoord komt door het geheel ontbreken van interesse in deze sport na de vele doping- en andere schandalen in de decennia rondom de eeuwwisseling. Het is niet anders. Dat wil niet zeggen dat het peloton uit oninteressante personen bestaat. Met zijn tweede boek Het peloton en ik laat Martin zien dat ook zijn geest van wanten weet.

Tegenstellingen

De titel Het peloton en ik is veelzeggend. De ik in dit boek kan niet bestaan zonder peloton, er zou geen peloton zijn zonder allemaal ikken. Wielrennen is een individuele sport, maar zonder team, teamgenoten en tegenstanders heeft het als professionele sport geen bestaansrecht. Dat levert interessante dilemma’s en tegenstellingen op. Neem de zin waarmee dit boek opent en die gelijk de strekking ervan samenvat:

“Het peloton bestaat uit solitaire wezens die geen andere keus hebben dan samenleven.”

Deze gedachte viel hem in op zo’n 2.000 meter hoogte in de Sierra Nevada. Waar uit zich dat in? Neem een kopgroep die een voorsprong heeft op het peloton. Groot genoeg om uit de greep te blijven, mits zij samenwerken, te klein om zeker van hun zaak te zijn. Wat gebeurt er in zo’n groep? Er zullen er altijd bij zitten die minder werk willen verzetten dan anderen om zich voor de eindsprint te sparen. Ploegenbelangen kunnen een rol spelen, net als animositeit. Jij hebt mij eerder geflikt en het is nu tijd om terug te betalen, zoiets. Psychologisch is dat een interessant spel waarvan de uitkomst niet valt te voorspellen.

Of wat betekent winnen nu eigenlijk. Heeft de nummer twee die met een banddikte verliest het slecht gedaan? Nee, natuurlijk niet, maar in sport telt nu eenmaal alleen de winst. Ook het werken in teamverband is heel belangrijk. Een wielrenner kan nog zo goed zijn, zonder teamgenoten die het vuile werk opknappen, zoals water en eten halen of een fiets afstaan bij pech, is hij vrijwel kansloos.

Dit is wel een interessant sportboek!

Het peloton en ik zit vol van dit soort gedachten en overwegingen. Martin kijkt verder dan de sport, hij betrekt het ook op maatschappelijke problemen. Denk aan de klimaatcrisis waarbij iedereen maar op elkaar lijkt te wachten, al dan niet terecht bang voor een concurrentienadeel. Denk aan die medevluchter in de kopgroep die het vuile werk liever door anderen laat opknappen.

Het is duidelijk dat Martin thuis is in de filosofie. Dat blijkt uit verschillende citaten van filosofen die hij fraai inpast in zijn tekst. Het is geen koketterie, hij weet waar hij over schrijft.

Boeken over sport en sporters vind ik in het algemeen niet interessant. Ik heb er weleens wat ingezien uit nieuwsgierigheid, maar wat mij betreft zijn zij veelal zonde van het papier. Het peloton en ik is hierop een bijzonder aangename uitzondering. Wielerpetje af voor Guillaume Martin!

Het peloton en ik
Guillaume Martin
Non-fictie
Balans
2022
Paperback
192
Alexander van Kesteren
9789463822312
Share

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.