Augustus 2023

In augustus heb ik vijf boeken gelezen. Het zijn er niet veel, maar er zaten een paar bij die behoorlijk dik waren. Het eerste boek en tevens het enige dat ik heb besproken (ik weet het, ik heb er een tijdje weinig aan gedaan) is Oliver Twist van Charles Dickens, zie deze link. Het is ook het boek dat mij het beste is bevallen, ondanks de soms stevige concurrentie. De andere boeken zijn:

De zaak Styles – Agatha Christie

Synopsis: In dit allereerste boek dat Agatha Christie schreef, is Poirot nog maar net in Engeland aangekomen. Samen met enkele andere vluchtelingen woont hij in het dorpje Styles St. Mary. Daar wordt zijn hulp ingeroepen door de bewoners van het landgoed Styles, waar een oude dame is vermoord.
Poirot, die bij de Belgische politie heeft gewerkt, weet de dader van de moord te ontmaskeren, ondanks de tegenstrijdige aanwijzingen.

Mening: dit heb ik al zo lang op mijn wensenlijst staan, het werk lezen van misschien wel de oermoeder van de detective. Dit is deel een uit de reeks met Hercule Poirot. Het is gepubliceerd in 1920 en het heeft mij verbaasd hoe fris en sprankelend dit boek is. Knap werk, dat qua verhaal, personages en sfeer goed in elkaar steekt en dat zeker doet uitkijken naar de volgende delen. Zit tegen de vier sterren aan.

De Mitsukoshi Troostbaby Company – Auke Hulst

Synopsis: In een nabije toekomst koopt een eenzame sciencefictionschrijver een robotdochter die het verlies van een ongeboren kind moet goedmaken. Ondertussen werkt hij aan een roman waarin zijn alter ego terugkeert in de tijd met het doel de loop van de geschiedenis zo te veranderen dat zijn ongeboren kind alsnog geboren kan worden – al was het maar in een verhaal. Laten werkelijkheid en fictie zich in handen van een schrijver wel dwingen?

Mening: hierover heb ik gemengde gevoelens. Ik bewonder de ambitie en er zitten absoluut sterke passages in, maar ook dingen die mij niet zo goed zijn bevallen. Zo kan ik het bijna obsessieve gedrag van de hoofdpersoon moeilijk volgen als het om de liefde gaat. De verwerking van het verlies van de dochter (abortus) is een heel aardige invalshoek, maar het gedoe met een variant op de grootvaderparadox om daarmee in het reine te komen vond ik op zeker moment te ver gaan, het begon mij een beetje te irriteren. Niet slecht, maar ik vind het zeker niet zijn beste werk. Ergens tussen de drie en vier sterren.

Eenzaam avontuur – Anna Blaman

Synopsis: roman waarin in flashbacks wordt verteld hoe Alide haar man Bart Kosta bedriegt met de kapster Peps, en hoe het echtpaar vier meisjes ontmoet waarvan er een, Berthe, verliefd wordt op Alide. Deze scenes worden afgewisseld met fragmenten uit de thriller die Kosta schrijft.

Mening: dit boek veroorzaakte destijds, eind jaren veertig van de twintigste eeuw, enorm veel ophef, bijvoorbeeld vanwege de vrouwenliefde. Met de bril van nu is dat maar moeilijk te begrijpen. Het is wel een boek dat bij vlagen best moeilijk leest en waarbij je moeite moet doen om de belangrijke elementen eruit te pikken. Maar het is die moeite zeer zeker waard! Ik was er behoorlijk van onder de indruk en het is zeker vier sterren waard.

Oblomov – Ivan Gontsjarov

Synopsis: Oblomov staat te boek als het schoolvoorbeeld van de vadsige Rus die altijd op de divan ligt, een symbool voor de onbeweeglijke Russische maatschappij. Maar eigenlijk heeft Oblomov een druk leven. Hij voelt alleen weerzin als van hem wordt verwacht dat hij zich druk maakt over dingen waar iedereen zich druk over maakt. Hij vindt zijn hospita, het eten dat zij kookt en haar – deels door hem verwekte – kinderen veel interessanter dan buitenlandse politiek.

Oblomov is het toonbeeld van veelzijdig meesterschap: alleen Gontsjarov kan beschrijven hoe het steeds moeilijker wordt een ongeopende, op de schoorsteenmantel gezette brief open te maken.

Mening: en nog maar eens een boek dat ik al veel langer op mijn wensenlijstje had staan. Prachtig verhaal, kleurrijke personages en je krijgt tegelijk ook een goed beeld van het lege leven van het rijkere deel van de Russische bevolking. Niets doen als levenshouding met Oblomov als uiterste. Enig minpuntje is de te grote hoeveelheid aandacht die de liefdesrelatie tussen Oblomov en Olga krijgt. Daardoor is vijf sterren net even te veel van het goede, maar ruim vier is het zeker wel waard. Dikke aanrader en als prettige bijkomstigheid weet ik nu ook waar de term Oblomovisme op slaat.

Samengevat: zoals al eerder aangekondigd, zou ik mij meer gaan richten op de klassiekere boeken. Het enige vrij recente boek, dat van Auke Hulst, is wat mij betreft meteen ook het minste van deze maand, maar ook weer niet heel slecht. Het kan niet tippen aan Oliver Twist en aan Oblomov, de andere twee boeken zitten er qua waardering ergens tussenin.