Bijzondere vogels
Dat het Nederlandse taalgebied meer schrijvers kent dan ik kan kennen, blijkt wel uit het feit dat tot voor een paar weken de naam Rob Verschuren mij volledig onbekend was en dat terwijl hij inmiddels een aardig oeuvre bij elkaar heeft gepend. Een mogelijke verklaring daarvoor is dat hij sinds het midden van de jaren tachtig buiten Nederland woont. Vaak helpt dat niet bij het verkrijgen van naamsbekendheid als die vanaf nul moet worden opgebouwd. Hoe dan ook, onlangs is zijn tweede verhalenbundel verschenen met de intrigerende titel Buitenlanders en andere Papoea’s.
Sterke opening
Verschuren heeft een achtergrond in de reclamewereld. Of er sprake is van toeval is niet duidelijk, maar het openingsverhaal Vrolijk knallen de bomvesten gaat over Asher, eigenaar van een bureau, actief in diezelfde reclamewereld. Tijdens een kundalini-meditatie (er zijn meerdere uitleggen, zoals het vrijkomen van transformatieve energie) trilt er iets los in zijn hoofd. Ineens ziet hij het licht: de reclamewereld wordt misbruikt door zelfgenoegzame grootkapitalisten. Er begint een woede te groeien die hem ongeschikt maakt om het bureau te leiden. Later wil hij die woede omzetten in daden en voor dat doel schaft hij zich drie opblaaspoppen aan. De titel verraadt zo’n beetje zijn bedoelingen, de opzet en aanpak van zijn plannen vormen de hoofdmoot van dit wrange korte verhaal.
Ook in de andere negen verhalen is er sprake van personen, situaties en voorvallen die niet alledaags zijn. Een paar voorbeelden.
Verrassende bundel
Het langste verhaal is De stem van de roos. Chokhamela verplaatst zich noodgedwongen op een plank nadat zijn benen door een sneltrein eraf waren gereden. Hij leidt een moeizaam bestaan in een chique wijk vol luxe. Hij is afhankelijk van geld dat hem wordt toegeworpen door patsers die te laat beseffen dat ze niet meer via een omweg om hem heen kunnen. Als zich een dwerg bij hem voegt ontstaat iets bijzonders. Er komen volgelingen als ze op pad gaan, zoals twaalf oude discipelen die een nieuwe meester hebben gevonden. Het groeit uit tot een bont gezelschap, op weg naar een beloofd land. De moderne wereld in de vorm van een reclamekaravaan en CNN krijgt er lucht van. Tot Chokhamela plots overlijdt en de groep zonder goeroe zit. Net als in het openingsverhaal is hier sprake van plotselinge inzichten en openbaringen. Mooi verhaal!
Zo is er ene Annabel Clutterbuck, vergane lichamelijke glorie, hoofdpersoon in Rumbonen. Ooit playmate, nu een dikke vrouw die moeite heeft om in te zien dat zij een eetprobleem heeft. Als afleiding zoekt zij op internet naar plaatjes van mensen met lichamelijke afwijkingen en misvormende ziektes. Het helpt niet om zichzelf beter te doen voelen als zij zichzelf in de spiegel ziet. Zij neemt zich voor om terug te keren naar haar vroegere zelf, maar eerst moeten de pizza’s, de wijn en als laatste de rumbonen (die zij verafschuwt maar het vult wel) en de pot pindakaas naar binnen worden gewerkt. Of het haar zal lukken laat Verschuren in het midden, zoals wel meer verhalen een soort open einde kennen.
Ook de andere verhalen zijn de moeite waard. De onderwerpkeuze spreekt tot de verbeelding, net als de personages en de verhalen en ook met de stijl van Verschuren is niets mis. Buitenlanders en andere Papoea’s is een verrassende bundel.
Verhalen
In de Knipscheer
2024
Paperback
139
Ontdek meer van JKleest
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.