Kleurrijk onderscheid
In zekere zin ben ik in mijn leven selectief kleurenblind geweest. Ik heb geen probleem met het zien van kleuren, maar als het gaat om onderscheid maken op basis van kleuren en kleurindelingen dan is het een ander verhaal. De DISC methode gaat uit van vier kleuren als basis voor de indeling van mensen in verschillende categorieën, met als belangrijkste criteria taakgericht versus mensgericht en introvert versus extravert. In zijn boek Omringd door energievreters gaat Thomas Erikson van deze methode uit om mensen te beschrijven die energie vreten en hoe je met hen dient om te gaan. Heeft dit boek mijn mening veranderd?
Korte inhoud
Iedereen kent ze wel: energievreters. Twintig minuten in dezelfde ruimte met deze mensen en je bent uitgeput. Ze eisen alles op – je tijd, aandacht, emoties: je wordt leeggezogen. Zie je ertegenop om met dit soort mensen om te gaan, maar weet je niet hoe je de dynamiek moet veranderen? Dit boek gaat je helpen!
Thomas Erikson biedt simpele en praktische tools om energievreters te identificeren en uit te schakelen. Aan de hand van begrijpelijke modellen, testjes en interessante verhalen zorgt hij ervoor dat je beter in staat bent om je eigen grenzen te bewaken.
Mijn mening
De hierboven begrijpelijke modellen zijn die van de DISC methode. De energievreters die hij behandelt zijn de volgende:
- Perfectionist
- Dramaqueen
- Pester
- Passief-agressiever personen
- Martelaar
- Narcist
Dit zijn volgens Erikson de belangrijkste energievreters. In een apart hoofdstuk behandelt hij nog andere typen.
Per categorie stelt hij een aantal vragen en afhankelijk van het aantal keren ja geeft het een indicatie of iemand tot zo’n categorie energievreter behoort. Simplistisch, wel eenvoudig toepasbaar. Vervolgens geeft hij voorbeelden van zulke energievreters en geeft hij aan hoe je het beste met zulke mensen om kan gaan. Het zijn met name de voorbeelden die interessant zijn en vaak genoeg een vorm van herkenning oproepen. In die zin heeft Omringd door energievreters toegevoegde waarde.
Tot op zekere hoogte is het amusant en boeiend. Het bevat wel veel herhaling en het is af en toe rommelig. Het heeft niet veel diepgang, het is geschreven voor een breed publiek. Daar is niks mis mee.
Mijn mening over de DISC methode is door dit boek niet veranderd. Het heeft de charme van de eenvoud, maar de nadelen vind ik groter. Als je eenmaal iemand in een kleurencategorie (rood, geel, blauw, groen) hebt gestopt, krijgt dat al snel een zelfvoorspellend karakter. Erikson noemt wel overal de nuances, gelukkig maar. Het probleem is dat deze nuanceringen het gevaar lopen vergeten te worden als iemand eenmaal een kleur heeft gekregen. Het is een te gemakzuchtige vorm van hokjesdenken met de gevaarlijke gevolgen die daarbij horen.
Ofwel: best amusant en interessant maar wees beducht voor de valkuilen.
Non-fictie
Harper Collins
2023
E-boek
329
Erica Weeda
Ontdek meer van JKleest
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
En wat doe je dan met de dramaqueen? Spiegelen? Ik heb de neiging om het te relativeren, maar misschien moet ik er juist in meegaan…
Volgens Erikson: doe vooral geen poging om ze te ontmaskeren want dan kunnen ze zich gekrenkt voelen en kun je reactie verwachten. Hij zegt: kijk naar de show, houd afstand en zorg er vooral voor dat je niet tot de cast gaat behoren.