Al wat eindigt is dood, en ook onze dood
Als het eindigt voor ons. Die struik daar
Verwelkt, en met hem verdwijnt
Een deel van mijn leven.
Fernando Pessoa
Spook – Fernando Pessoa
Vanuit de plooien van de donkere nacht
schudt mij ineens een spook met harde hand
klaarwakker, en ik tuur met al mijn kracht
maar zie niets, nergens, aan geen enkele kant.
Ik weet niet hoeveel zielen ik heb – Fernando Pessoa
Ik weet niet hoeveel zielen ik heb.
Telkens weer word ik ontbonden.
Het is alsof ik voortdurend wegeb.
Ik heb me nooit gezien of gevonden.
Ik heb alleen de ziel van al dat zijn.
En wie een ziel heeft kan niet stil zijn.
Wie ziet is slechts wat hij ziet,
Wie voelt is zichzelf niet.
Op straat ving ik een lach – Fernando Pessoa
Op straat ving ik een lach
Die het toeval me gaf,
Vaag toen ik hem zag,
Maar toch recht op mij af.
Autopsychografie – Fernando Pessoa
De dichter doet alsof.
Hij doet dat zo compleet
dat zelfs de pijn die ‘m echt trof
door hemzelf verzonnen heet.
Wanneer de lente komt… – Fernando Pessoa
Wanneer de lente komt
En als ik dan al dood ben
Zullen de bloemen net zo bloeien
En de bomen zullen niet minder groen zijn dan het vorig voorjaar.
De werkelijkheid heeft mij niet nodig.